De Wandeling - 11 - Sex Verhalen

De Wandeling - 11

... het wat haar betreft voorlopig even niet weer gebeurt maar dat ze niet belooft dat het nooit weer gebeurt. Dan haalt ze haar vinger weg en mag ik wat zeggen.Ik vertel haar juist dat ik mij vooral na de tijd zorgen maakte hoe het was voor haar. Tijdens heb ik ook genoten om te zien en te horen hoe zij was gekomen en hoe ze schijnbaar had genoten. Maar daarna kwamen de zorgen. Ze zag er zo uitgeput uit, zo gebruikt, zo ……..Marieke komt er tegen in verweer en zegt dat het misschien zo leek en dat ze ook uitgeput was en eigenlijk nog wel is. Echter heeft ze genoten en is er niets gebeurt wat ze op dat moment niet wilde. Of het achteraf helemaal slim is geweest weet ze niet want ze voelt zich wel nu helemaal beurs. Na nog wat doorpraten doen we na een half uurtje de kraan dicht en drogen elkaar af. Ik haar heel voorzichtig. Haar borsten zitten vol blauwe plekken, haar billen ook en zijn ook erg gevoelig zegt ze en haar kutje is rood en daar mag ik ook niet aankomen. Er wordt niet gedroogd vandaag. Als we net klaar zijn komen Emma en de heren binnenlopen. Ze lopen allemaal naar Marieke toe en kussen haar. Junior heeft een doos Belgische bonbons bij zich en verontschuldigt zich. Marieke roept meteen uit dat dat niet hoeft en dat we moeten ophouden. Ze heeft het zelf gewild en ze vond het lekker en nu een dikke punt. Ze heeft zo vreselijk genoten zegt ze dat ze er niets meer over excuses wil horen.Daarna hebben wij ons ook aangekleed en hebben nog een bak koffie gedronken met zijn ...

... alleen. Tijdens de koffie kwamen de verhalen van de afgelopen dagen nog een keer voorbij. Iedereen was het er wel over eens dat het bijzonder leuk en lekker was geweest. Vooral junior kon zijn enthousiasme niet onderdrukken en zat dicht naast “zijn” Emma. Hij was echt verlieft al was ik er nog niet helemaal van overtuigt dat het wederzijds was. Emma vond het voor nu volgens mij wel goed en had ze een lekker jeugdig vriendje waar ze vaak seks mee zou hebben en dat was voor nu voor haar belangrijk. We kletsen verder en rond de middag gaven wij aan dat wij toch echt de auto gingen pakken om aan de terugweg te beginnen. Iedereen hielp en dat was dan ook in no time gereed. Na uitbundig afscheid nog een rondje of we alles bij ons hadden namen we afscheid. Natuurlijk met de belofte om contact te houden en elkaar op de hoogte te houden van onze belevenissen.Wij reden langzaam de berg af vrolijk zwaaiend en omkijkend. Ik hoorde een diepe zucht naast me. Ik keek Marieke aan en ze lachte. Dat was me het weekje wel zei ze. Wat heb ik genoten van alles en iedereen niet normaal. Hier moeten we vaker naar toe. Al pratend reden wij op weg naar huis. Langzaam werd Marieke stiller en op een gegeven moment zag ik dat ze lag te slapen. Rustig reed ik verder. In gedachten was de tijd zo voorbij. Om Marieke niet te wekken reed ik in een keer door zonder te stoppen. Vlak bij huis maakte ik haar wakker. Ze keek verbaasd om zich heen en verontschuldigde zich. Nu lachte ik en zei dat dat niet nodig was. ...