Michelle (23) - Sex Verhalen

Michelle (23)

... aan, laat hun praten, bijna een hele dag. Als ze twee weken later met de eerste schetsen komt zijn ze enthousiast. Ze gaan met haar verder. De aannemer wordt na een aanbesteding geselecteerd en nu staat ons drietal bij de heistelling. “Wat wilt u?” vraagt de heibaas, “wil één van de dames of misschien samen de eerste klap uitdelen, of meneer?” “Doen jullie het samen maar” zegt Joost, “maak ik de foto’s.” De meiden klimmen op de rupsband van de heimachine en gaan in de cabine zitten. Met wat inschikken kunnen ze naast elkaar op het stoeltje zitten. “Hier trekken en als je ziet dat het heiblok bovenaan is laat je de hendel los” zegt de heibaas. “Daar gaat die schat” roept Michelle naar Joost, “de eerste paal voor ons huis” en Michelle en Fenna trekken aan de hendel terwijl ze omhoog kijken. Het heiblok komt vast te zitten tegen de bovenkant en ze laten de hendel los. De paal krijgt zijn eerste klap en het blok stuitert terug. Slag na slag komt de paal naar omlaag. “Het lijkt Joost wel die jou neukt” fluistert Michelle in het oor van Fenna. “Lekker” zegt ze zachtjes terug “zo hard wil ik hem wel voelen.” Ze lachen erom. “Dames komt u maar naar buiten” onderbreekt de heibaas hun binnenpretjes en hij reikt eerst Michelle en daarna Fenna de hand. Ze stappen op de rupsband en een andere man helpt ze daar weer vanaf. “Goed dat we vanochtend een lange broek aan hebben getrokken” zegt Fenna na de klauterpartij en ze lopen naar de andere genodigden, Pim en Jeannette, de vader en ...

... moeder van Fenna, de architect en de binnenhuisarchitect, de aannemer, een ambtenaar van bouw- en woningtoezicht en nog een paar mensen en met elkaar gaan ze de bouwkeet in. Twee flessen champagne worden ontkurkt en Pim wil een toast uitbrengen. “Ik wil toosten op Michelle, mijn dochter, Fenna, haar lieve vriendin en Joost hun gezamenlijke vriend en ik spreek de hoop uit dat deze eerste paal het begin is van een solide basis voor de toekomst. Meiden, Joost, alle geluk voor de toekomst.” Er wordt getoast en ze drinken een slokje. “Pim” reageert Joost, “dank je wel, misschien is dit een moment om jou en Jeannette te bedanken voor de gastvrijheid. We hebben drie jaar, wat zeg ik, ruim drie jaar bij jullie mogen wonen en je wilde er geen dubbeltje voor hebben. Daaraan komt op termijn wel een einde aan maar ik weet zeker dat we elkaars voordeur nog heel lang weten te vinden.” Weer een toast en een slokje. Joost volgt het bouwproces op de voet. Hij maakt heel veel foto’s. Gaandeweg de tijd wordt zijn droom werkelijkheid. Het wordt een prachtig huis, voorzien van alles wat ze wilden. Ze zijn nu bijna een jaar verder en het huis nadert zijn voltooiing. Als Joost weer eens een middag vrij heeft gaat hij er vanuit zijn werk direct naar toe. Toevallig treft hij de architect en samen lopen ze door het huis. Beneden het zwembad, geheel overdekt door de woning erboven. Pim had dat geadviseerd want nu kun je altijd zwemmen, ook in de winter of als het noodweer is. Hij heeft daar een verkeerde ...