Jing Tian - 1 - Sex Verhalen

Jing Tian - 1

... handen waren vier keer zo groot, en mijn slanke taille paste net zo vaak in de zijne. Hij had een dikke vacht, maar vond het blijkbaar toch nodig om zich nog te kleden verder. En dan dat kleine zwarte staartje aan de achterkant, wat door een gaatje in zijn robe tevoorschijn kwam. Het had iets schattigs. Angstig voelde ik me al niet meer. De lampion brandde rustig door en gaf een fijne soort warmte af, en met een zucht en na een slokje van het suikerwater, luisterde ik zowaar rustig naar de oude panda. ,,Dit eiland is in gevaar. Er dreigt een probleem voor ons volk, en als we dit niet oplossen, kunnen dit onze laatste weken hier zijn. Daarom ben ik zo blij dat je hier bent. Want jij kan ons redden.’’ Hij wond er geen doekjes om. Ik gniffelde er voorzichtig om. ,,Ik? Ik weet niet eens waar ik ben, en wie u bent…’’ ,,Shen-Zin Su.’’ Zei hij dan kordaat en onderbrak me. Zijn stem klonk opeens ernstig. ,,Daar ben je.’’ Hij keek me scherp aan, en ook al had hij me gezegd waar ik was, wist niet veel meer dan zojuist. Zijn gele beestachtige ogen deden me doen slikken. Ik was hier dus niet voor niets. ,,Er is nog zoveel werk te doen. En ik weet niet eens of je het wel aan kan. Je bent ongeduldig.’’ Zei hij me daarna, veroordelend. ,,Hallo… Ik weet ook niet of ik het wel kan. Wat het dan ook is wat je van me vraagt…’’ Reageerde ik dan zomaar verontwaardigd. ,,Zie je.’’ Zei hij dan alleen. Ik draaide met m’n ogen. ,,Loop met me mee.’’ Met een hupje verliet hij het bankje en voorzichtig ...

... wandelde hij vooruit, zoals inderdaad een oude man dat zou doen. Maar ik volgde hem, en we liepen een paadje af naar beneden. ,,Ik ben Shang Xi, en dit is mijn huis. En hier train ik jongelingen.’’ Sprak hij terwijl we een grote en hoge rots voorbij liepen en we opeens voor een groter open plein stonden waar meer van dit soort figuren de leegte vulden. Hij loog niet. Ik bleef achter terwijl ik hem over het plein zag bewegen en daar zijn leerlingen zag groeten. Ik verstopte me automatisch achter de rotsen. Ze waren allemaal zoals hem. Minder oud misschien. Maar wel panda’s. En gekleed allemaal. Ook meisjes panda’s, als ik het goed zag en begreep. Het waren dan ook geen panda’s. Hij noemde zichzelf net een Pandaren. De verschillen waren nu wel wat duidelijker. Lopende op benen en het feit dat ze konden praten, lieten mij beseffen dat het hier niet zomaar om een nog niet ontdekte panda soort ging. Ze waren allemaal aan het trainen. Aan het vechten. Kung Fu, zo te zien. En dat kon ik ook! ,,Jing!’’ Hij riep. Fuck. Ik kwam achter de rotsen vandaan en zag dat iedereen zich achter hem had verzameld. Ik werd denk ik wel door een dertig paar ogen aangestaard nu. Ze keken allemaal zo wonderlijk. Zo had ik net waarschijnlijk ook gekeken. Het was een soort academie. Zo leek het dan. Bijna iedereen droeg dezelfde kleding. Sommigen hadden geen shirt aan. Misschien te warm. Dan zag je de vacht pas goed. De onderliggende spieren en toch ook wel wat dikkige buik, zoals je dat ook verwacht bij ...