Harry de boer op (9) - Sex Verhalen

Harry de boer op (9)

Harry de boer op (9)Hij keek al uren uit naar de lunch, althans zijn lege maag, maar Harry huiverde ook bij de gedachte dat de boerin haar gezag wilde doen gelden tijdens de lunch en hem weer wat ging 'flikken' in de keuken. Toen het 12 uur was, liep hij achter haar aan naar de keuken en daar lag nog steeds de zware hamer op tafel, nu met nog meer spijkertjes. En een vierkant plankje van ongeveer 2 cm dik.Net toen hij wilde gaan zitten, zei de boerin. 'Ho, meneertje, wacht eens even. Ik wil nog even met je afrekenen voor die balen hooi die je verkeerd hebt neergelegd. Trek je overall maar even uit en leg je piemel op tafel, dan haar ik die gewichtjes even van je eikel af.'Harry gehoorzaamde en was opgelucht dat de boerin de gewichtjes en het elastiek van zijn paarse eikel verwijderde. Dat was het goede nieuws. Het slechte nieuws liet niet lang op zich wachten. 'Ik ga nu jouw balzak met spijkertjes in dat stukje hout slaan. Dat past mooi in je overall in plaats van die gewichtjes waar je mee rondliep. Dan kan je eikel mooi even bijkleuren. Bovendien moet je die nooit te lang afbinden, heb ik geleerd.'Wat was dat nu weer? Zijn balzak vastspijkeren op een plankje? Dat enge mens spoorde totaal niet. Maar Harry gehoorzaamde toch braaf. Hij legde zijn piemel en zijn balzak op de keukentafel en wachtte op wat komen ging. De boerin pakte de hamer en het eerste spijkertje, trok aan het vel van Harry's balzak, zodat dat strak kwam te staan op het houten plankje.Ze haalde beheerst uit ...

... met de hamer en ramde zo het eerste scherpe spijkertje in het hout, dwars door Harry's vel heen. Zijn hele lijf verstarde, maar de pijnscheut concentreerde zich natuurlijk in zijn vel rond zijn balzak. Snel ramde de boerin het tweede spijkertje erin en daarna het derde. Totdat er een ring van wel acht spijkertjes zijn balzak gelijkmatig aan de plank vastkliefde. En zijn piemel een soort schietschijf leek.De boerin deed haar timmerwerk met satanisch en ook ambachtelijk genoegen – supergeconcentreerd, dat wel, gelukkig – en de boer keek pijnlijk toe. Dit had ze gelukkig bij hem nog nooit gedaan, maar je wist het bij haar nooit. Nel was bezig aan het aanrecht, om niet te hoeven kijken. Harry mocht uiteindelijk zijn plankje in zijn broek schuiven. Dat zat goed vast en de acht spijkers er met je handen proberen uit te trekken was onbegonnen werk.De twee boterhammen die Harry daarna kreeg, verdwenen snel in zijn mond, alsof ze hem weer konden worden afgepakt. Toen hij klaar was met schrokken, moest de boerin opeens plassen en werd er toch weer een beroep op hem gedaan. Hij moest mee naar de stal, op zijn rug op de grond gaan liggen en hij moest zijn mond laten volpiesen. Hurken kon de vadsige boerin door haar omvang niet, dus ze ging lomp met haar knieën in het stro zitten, met die iele Harry ertussen geperst.Hij kokhalsde spontaan toen ze haar grote gele straal op hem richtte, maar vertikte het dit keer om de stinkende urine in te slikken. Dat zag de boerin snel en ze ging opeens ...