De Tweeling - 3 - Sex Verhalen

De Tweeling - 3

... helft van de bol. “Dat is een mobilofoon. Thuis hebben we er ook een en daarmee kunnen we altijd contact met elkaar hebben. Tenminste zolang we in Nederland zijn.” “En dat over of over en uit dat zijn voorschriften of zo.” “Ja, dat is om te voorkomen dat je allebei de spreekknop indrukt want dan hoor je geen van tweeën wat. Nu praat je om beurten.” “Je moet het allemaal maar weten.” “Dat moet jij ook, hoeveel verdoving moet ik hebben, hoe verbind je iemand, hoe help je een zwangere vrouw te bevallen, hoe breng je een infuus aan? Ik zou met mijn handen in het haar staan.” Janet glimlacht, “dat is zo, ik begrijp je. Ieder zijn vak, maar dit is een uit de hand gelopen hobby van jullie.” “Ingegoten door de paplepel die papa vast hield.” “Wat voor een man was hij?” “Manon heeft me wel eens wat over hem verteld, nog niet zo lang geleden trouwens” en hij neemt een slok melk. “Papa was een eerlijke hardwerkende man. Als kapitein van een mooie boot kroop hij zonder problemen in de huid van een matroos als er bijvoorbeeld hulp nodig was bij het laden of lossen van een vracht, of hij werd mecanicien als de machinist weer eens problemen had met een van de motoren. Dan stroopte hij zijn hemdsmouwen op en hielp gewoon. Hij werd ook op handen gedragen door zijn bemanning. Thuis was hij een lieve echtgenoot, een man die eigenlijk drie passies had, dat was op de eerste plaats Manon en de seks met haar, op de tweede plaats zijn jongens Daan en Tom en als derde deze boot, de Isabelle.” “Mam ...

... heeft me ook verteld dat papa een hele bijzondere man in bed was. Hij wist haar te boeien, te verwennen tot op het bot, met zijn handen en mond liet hij haar zweven over de toppen van haar genot, hij bracht haar van orgasme naar orgasme om dan uiteindelijk samen met haar in een spetterend orgasme klaar te komen.” Janet zit geboeid te luisteren. “Hij was gedreven in zijn werk, in de liefde en met zijn kinderen. Wij zijn heel goed verzorgd achter gebleven en dat Manon daar nu de vruchten van plukt vinden wij logisch, net zo goed als het voor ons heel logisch is dat zij ons heeft geleerd hoe we een vrouw moeten beminnen. Daar pluk jij weer de vruchten van.” “Jullie lijken kennelijk op je vader?” “Volgens Manon zijn wij kopietjes, in alles, ook in bed. Zij denkt dat als wij een paar jaar verder zijn dat we net als papa een vrouw in vervoering kunnen brengen. Haar tot op het bot kunnen liefhebben. Dat is ook een reden voor haar geweest om haar kennis op ons over te brengen. Maar lieve schat, tijd zal het leren. Voorlopig heb ik van jou genoten de afgelopen maand en dit weekend in het bijzonder en ik denk dat ik het met jou nog heel lang vol ga houden.” Ze zijn een paar tellen stil. “Ik vind je heel openhartig en eerlijk. Dat boezemt vertrouwen in. Ik heb ook van je genoten. Vanaf de dag dat je in ziekenhuis kwam met je hand tot nu. Ieder moment dat we samen zijn is een feest.” Ze omhelst hem en trekt hem naar haar toe. Hun lippen vinden elkaar en ze tongzoenen. Minutenlang. Tom ...