Een hoge vlucht - Sex Verhalen

Een hoge vlucht

Aandachtig tuurde Karin naar het instrumentenpaneel voor zich. Verschillende lampjes knipperden ritmisch, anderen bleven weer constant branden. Rijen met klokken, allemaal met hun eigen aanwijsnaald. Computerschermen waarop constant verse informatie verscheen. Ze wist niet meer wat te doen, dit hadden ze tijdens de oefenvluchten in de simulator nog nooit meegemaakt. “We gaan crashen” , schreeuwde ze naar Mike, haar co-piloot. Ze zaten, samen met dertig passagiers, in een ruimtevaartuig, op weg naar de planeet Mars. Het was de bedoeling geweest dat ze in een routinevlucht van 8 maanden nonstop van de Aarde naar Mars zouden gaan. Dit was nu hun vijfde vlucht, iedere keer met dertig passagiers met hun persoonlijke bagage, en voorraden voor de colonie. “Doe iets, lul” krijste ze tegen Mike. Paniekerig draaide hij aan de knoppen voor zich op het paneel. Langzaam kwamen de meters tot rust. De ene waarschuwingslamp na de andere ging uit, totdat ook de laatse meter weer op zijn vertrouwde waarde stond. “Houston, dit is vlucht TL741 op weg naar coordinaten 7.14.2/12.55.4/66.3.11. We hebben net een gigantische machinestoring gehad, alles is weer onder controle, maar het lijkt erop dat we van onze koers af zijn geraakt. Wil je even kijken hoeveel ik moet corrigeren?” Ze vraagt het met een ervaren stem aan flicht control, die haar vlucht vanaf de aarde volgt. Met haar 27 jaren is ze de jongste gezagvoerder van de nieuwe transportlijnen naar Mars, maar de manier van optreden lijkt wel ...

... alsof ze de eigenaar van de onderneming is. “Vlucht TL741, hier Houston. Wij hebben uw koers opnieuw berekend, en de juiste koers wordt nu naar uw vluchtcomputer geladen. Over 5 minuten kunt u weer overschakelen op de automatische piloot.” Karin zuchtte, en blies de lucht over haar lippen. “Dat was krap, het had niet veel gescheeld of dit was onze laatste vlucht…. Ooit” voegde ze er nog aan toe. Mike knikte naar haar en zei “ja, dit was kantje boord. Gelukkig werkt alles weer, ook de automatische piloot is weer ingesteld.” 3 uur eerder. Karin lag op haar bed te lezen. Ze ging nu voor de vijde keer naar Mars, een nieuwe lading kolonisten en goederen afleveren. In de cockpit zat Mike, haar co-piloot, samen met de boordwerktuigkundige de boel in de gaten te houden. Ze keek op haar horloge. Stik, nog 15 minuten, dan was het haar beurt weer om een paar uur in de cockpit te zitten om naar die stomme wijzertjes te koekeloeren. Snel pakte ze haar toilettas en ging naar de wasruimte om zich daar op te frissen. Ze stapte een van de douchecabine’s in, haar favoriete, en draaide de kraan open. Heet water stroomde uit de kraan, en ze stapte eronder. Met douchegel waste ze haar lichaam, ze nam uitgebreid de tijd om haar prachtige bosten schoon te maken. Ze was trots op deze heerlijke c-cup. Fier en stevig stonden ze overeind, ze had eigenlijk geen beha nodig, zo stevig waren ze. Ze draaide haar tepels even rond tussen haar wijsvingers en duimen, en terwijl ze dat deed, trok er een heerlijk ...