Verkracht me. Alsjeblieft - Sex Verhalen

Verkracht me. Alsjeblieft

... voor te houden dat dit normaal is, maar het beeld van zijn enorme paal verdwijnt niet uit mijn hoofd. Dat kan toch nooit in mij! Dan begint Ronald te duwen. Mijn kut geeft geen krimp. Zachtjes duwt Ronald verder. Ik probeer vooruit te vluchten, maar hij heeft mijn beide heupen vast en houdt me tegen. De druk loopt op en dan voel ik hoe mijn kut langzaam opengetrokken wordt. Lieve hemel! Ronald houdt niet in. Hij stopt niet. Langzaam dringt zijn grote lid binnen in mijn verkrampte kut. Ik kreun van het pijn. Ooh wat doet het pijn! Dan voel ik zijn buik tegen mijn billen en zijn kale teelballen tegen mijn schaamlippen. Oef! Hij zit erin. Ik haal gierend adem. Het ergste is voorbij, houd ik mezelf voor. Maar dan begint hij te bewegen. Mijn kut brandt als hij terugtrekt, maar dan dringt hij weer binnen. Sneller nu. Ik gil tegen de prop in mijn mond. Ik worstel met de das rond mijn polsen. Ik wil hier weg! Ronald heeft me echter stevig vast. ‘Rustig, jij,’ gromt hij, terwijl hij nogmaals toesteekt. Hij heeft makkelijk praten! Ik probeer te vluchten, wil schreeuwen dat ...

... hij moet stoppen, maar ik kan enkel gillen. Hij heeft me te stevig vast. Ik ben op zijn dikke lul gepind. En dan begint hij echt te neuken! Mijn kut is rauw geneukt en verdoofd van de pijn als het onmogelijke gebeurd. Ik voel Ronalds lul in me nog opzwellen. Zijn ademhaling wordt dieper. ‘Ik ga komen,’ kreunt hij en dan valt hij over me heen. Hij ligt op mijn rug en grijpt een borst terwijl zijn lul in me pulseert. Ik huil. ‘Blijven liggen,’ zeg ik tegen mezelf. ‘Verpest het nu niet met te snel op te staan.’ Ronald denkt hetzelfde, want ondanks mijn snikken blijft hij in me. Ik tel de seconden af. Op zesendertig trekt Ronald zich – te vlug – terug. Mijn pijnlijke kut voelt plots leeg en ik voel het warme zaad uit me lekken. Ronald maakt mijn boeien los en wil me vastpakken, maar ik duw hem van me af. Ik spurt huilend de kamer uit. Als Ronald vijf minuten later aangekleed en wel de woonkamer binnen komt, zit ik huilend op de grond in een hoekje. Hij slaat een deken om me heen. ‘Sorry, schat,’ zegt hij. Ik schud mijn hoofd. ‘Volgende maand weer.’ Hij kijkt gekweld.