Een Lang Weekend - 2 - Sex Verhalen

Een Lang Weekend - 2

... mooi bij onze lippen, zei ze met een glimlach en knipoog. Na een kwartiertje waren de nagels droog genoeg om te vertrekken. Marie bekeek me nog eventjes heel goed of alles compleet wat bij mij en keek vluchtig even bij haar zelf. ‘We zijn er klaar voor’, Marie opende haar voordeur en liet me uit. Samen liepen we de trappen af en de hakken tikten mooi voor het gehoor in mijn oren. ‘Het is niet ver hier vandaan, dus lopen we dat stukje’, zei Marie bij de laatste trap. Verschrikt keek ik naar haar om, ‘In dit outfit op straat lopen? Het is nog vroeg en druk op straat’, zei ik. Marie lachte, op de terugweg nemen we je auto, die staat daar vlakbij. Wetende waar de auto stond, wist ik hoe ver het lopen was. We moesten door drie drukke winkelstraten lopen om er te komen. ‘Kom op, niemand herkent je Beau.’ Met de wetenschap dat we terug zouden rijden met mijn auto. Ik moest het anders toch morgen zelf doen, aangezien ik alleen vrouwenkleding bij me had. Nu met z’n tweeën zou gemakkelijker zijn dan morgen alleen door die straten lopen. Ik voelde de blikken van passanten in de vrij drukke winkelstraat. Sommige floten ons na en hierdoor voelde ik mijn gezicht rood kleuren. Marie vond het geweldig en met een brede glimlach nam ze me aan de arm. Twee geil geklede dames op hoge laarzen, de hakken tikten mooi en in een gelijk ritme. Nog een stukje ging door mijn hoofd. In de verte zag ik een bekende aan komen lopen, het was mijn tante en oom waar ik goed contact mee had. ‘Shit, familie!’ ...

... zei ik zachtjes tegen Marie. Gewoon doorlopen en geen oogcontact zei marie. De twee passeerde ons en alleen oom Gerard keek ons aan maar volgens mij herkende hij me niet. Mijn hartslag was hoog bij het voorbij gaan en ik zuchtte diep toen de kust veilig was. Marie had de grootste lol, ‘zie je wel niemand herkent je zo’.Aangekomen bij de bios zag ik dat het geen normale bioscoop was maar een sekswinkel met een zaaltje waar 18+ films werden gedraaid. De vrouw achter de balie was vriendelijk en gaf ons twee kaartjes voor een doorlopende voorstelling. Je weet de weg zei ze tegen Marie. Hieruit bleek dat Marie hier vaker kwam. Door een wat smalle gang kwamen we in een klein zaaltje waar al een aantal personen zaten te kijken. Bij binnenkomst werden we al goed bekeken. We gaan hier zitten zei Marie halverwege de zaal. Bij een lege rij schuifelde we naar het midden en gingen daar zitten. Op het doek speelde een vrijpartij af tussen een man en twee vrouwen. Op zich een aardig schouwspel en ik vond het wel geil om te zien. Na een tiental minuten zei Marie, ’we kunnen’. Ik begreep niet wat ze bedoelde en keek om me heen. Ik zag niks anders dan bij binnenkomst, mannen verspreid over de gehele zaal. ‘Kom we gaan’, Marie nam me bij de hand en ik volgde haar. Ik begreep nog steeds niks van dit al. ‘Kom we gaan hier naar binnen’. Een drietal deuren waarvan Marie de middelste nam. Binnen was een schemerig licht, aan de achterzijde was een spiegelwand. Ik vond het een aparte ruimte en vroeg me ...