-
Geluk Bij Een Ongeluk
Datum: 7-6-2019, Categorieën: Werk Auteur: Kareltje, Bron: Opwindend
Normaal schrijf ik lange verhalen, dit keer een kort verhaal.Een geluk bij een ongeluk. Laat ik maar beginnen bij het ongeluk en dan bewaar ik het geluk tot het laatst. Mijn naam is Jef en ik ben monteur van koffie en snoep/frisdrank automaten. Het is een leuke baan en je komt nog eens ergens. Nou dat ergens was dus van de week in Almere en ik heb daar iets mee gemaakt waar de honden geen brood van lusten.Ik wil niet opscheppen over mezelf maar ik schijn er lekker uit te zien. Ik word vaak vergeleken met de coca cola kerel in de reclame waar die vrouwen helemaal lijp van zijn. Ik heb zelf geen vaste relatie omdat er zoveel lekkere vrouwtjes rondlopen die iets van mij willen. Nu was ik dus in het bedrijf (in Almere) en daar liep ook heel wat lekkers rond. Ik was er al eens eerder geweest en dat was niet geheel onopgemerkt gebleven bij de vrouwtjes. Toen ik mij dan ook netjes melde bij de receptie en aan de gang ging in de kantine kwamen er spontaan overal mooie dames tevoorschijn. Ik moest ze teleurstellen dat het koffieapparaat buiten werking was maar ze bleven gewoon plakken in de kantine. Het was snel druk geworden in de kantine maar een strenge mannelijke teammanager maakte een eind aan dit gebeuren.Op het moment dat ik bij de receptie mij weer netjes afmelden en weg liep, werd ik teruggeroepen door een (zeer) aantrekkelijke dame. Ze vroeg of ik haar waterkoeler kon nakijken want daar was wat mee. Ik had nog wel wat tijd over en liep vrolijk met haar mee en wat rook ze ...
... lekker naar parfum zeg. Tijdens de wandeling keek ik stiekem naar haar lekkere kontje en verontschuldigde zij zich namens de vrouwelijke collega’ s die zo overdreven naar mij hadden gereageerd. Ik accepteerde haar verontschuldigingen en vertelde dat het wel vaker gebeurd. Toen zei ze scherp “U bent wel zeker van uzelf nietwaar?” Ik schraapte mijn keel en zei toen “En hoe zou dat nou komen?” en ze reageerde direct “Gelukkig ben ik wat professioneler dan al die sletjes die hier werken”. Ik schrok wel van haar taalgebruik en zei voor de rest niets meer.Eenmaal in haar kamer aangekomen liep ik direct op de waterkoeler af en controleerde hem. De deur werd dicht gedaan en ik merkte dat het apparaat verstopt was. Ik deed mijn ding en voelde dat ik bekeken werd. Als ik haar kant op keek gingen haar ogen net iets te laat naar haar scherm en ik moest daarom lachen. Wat dat betreft is ze net zo erg als al haar (slet) collega’s.Ik had het vrij snel voor elkaar en bood haar een koud bekertje water aan wat ze vriendelijk (eigenlijk ook wel verleidelijk) van mij aanpakte. Ik glimlachte vriendelijk naar haar en vroeg of ik nog wat voor haar kon doen. Ze beet toen zachtjes op haar lippen en zei toen “hmmm heb je ook verstand van printers?” Ik lachte weer en vroeg wat er aan de hand was met de printer. Ze vertelde mij dat hij het gewoon niet deed en allemaal stomme vragen op het scherm kreeg. Ik vroeg waar hij stond zodat ik er een blik op kon wagen. De printer stond achter haar bureau en daar ...