Hanna vervolg - Sex Verhalen

Hanna vervolg

... het bed met de ogen op de grond gericht. Ik bleef gewoon liggen en keek ze aan.“ Jij hebt je werk niet goed gedaan.” Snauwde Hanna tegen lelie.“ Sorry mevrouw.” Zei lelie zacht.“ Wat heeft ze niet goed gedaan dan.” Vroeg ik verbaasd.“ Bemoei je er niet mee.” Zei Hanna.“ Wat is jouw werk.” Snauwde Hanna weer tegen lelie.“ Mijn metgezel behagen. Maar dat heb ik gedaan mevrouw.”“ Eten halen is geen behagen. Je krijgt straf.” Siste Hanna.Ze keek even naar Dana die een apparaatje uit haar zak haalde en op een paar knoppen drukte.Plotseling begon lelie te schokken en te kreunen. Ik keek naar haar en zag dat het lampje op haar band sterk begon te knipperen en nu wist ik wat die band nog meer deed. Hij gaf stroom af en deelde schokken uit die behoorlijk aankwamen.Ik zei tegen Hanna dat ze op moest houden hiermee en dat dit mijn keuze was dat Lelie niets deed maar dat maakte haar niets uit. lelie moest doen wat haar opgedragen en geleerd was en verder niet. Dana liet de knop weer los en lelie kon weer bijkomen van de schokken.“ Nu dit geregeld is gaan jullie douchen, daarna ontbijten en daarna ga jij met mij mee.” Zei Hanna.Dat jij sloeg op mij.Daarna liepen Hanna en Dana de deur uit.Nadat we hadden ontbeten kwamen Hanna en een andere vrouw de kamer in. lelie kreeg de opdracht om met de vrouw mee te lopen en ik liep met Hanna mee naar een kleine kamer met daarin een tv en een stoel. Ik moest voor de tv gaan zitten en daarna werd er een film gestart.Er waren mannen en vrouwen te zien ...

... die in een grote ruimte stonden en allemaal een zwarte band om hun nek hadden. Onder deze beelden liep een tekst door waarop stond dat al deze mannen en vrouwen hadden geprobeerd zich van het leven te beroven of zich probeerden uit te hongeren. Daarna kwam er een groep in beeld die zich redders van het leven noemden en ik herkende tussen deze mensen Hanna en Dana en nog een paar gezichten die ik gezien had.Hanna stopte de film en begon te praten over het werk dat deze groep deed, de mensen die ze hadden in ziekenhuizen en instellingen, de mensen die ze hielpen en die hun waarschuwden als er weer iemand was die geen respect voor het leven had.Hanna zei dat deze mensen geen recht meer hadden op zelfbeschikking en dat ze gebruikt mochten worden zoals zij dat bepaald hadden in hun reglementen.“ Wie denken jullie wel dat jullie zijn dan.” Zei ik iets te hard naar Hanna haar zin.Die reageerde direct door te zeggen dat ik blijkbaar nog niet helemaal genezen was en dat ik nog wat therapie nodig had.Ik wou dat ik niets gezegd had want voor ik het wist kwamen er twee mannen binnen die mij oppakten en naar een ruimte brachten waar een klein zwembad in lag.Ze liepen met mij het zwembad in en ik werd onder water geduwd door de mannen. Ik nam een hap lucht voor ik onder water ging maar kreeg meteen een stomp in mijn zij zodat ik direct al mijn adem kwijt was en water naar binnen zoog. Seconden die uren leken te duren bleef ik onder water en toen ik weer boven kwam proestte en hoestte ik het ...