1. werknemers


    Datum: 22-1-2018, Categorieën: Werk Auteur: hr, Bron: Gertibaldi

    Mijn naam is Mark ben 42 jaar gescheiden en sinds het overlijden van vader verantwoordelijk voor het familiebedrijf. Het bedrijf heeft ongeveer 40 personeelsleden. En een gezegde is, Ik wens je veel personeel dan heb je ook veel zorgen. Nou heb ik vrij goed personeel en sommigen hebben zorgen. Het was op een vrijdagochtend toen ik op kantoor zat. Ik doe zelf heel veel nog aan de boekhouding enz. Ik maakte die ochtend de post los en zag daar een brief van een deurwaarder bij zitten voor een loonbeslag van één van mijn personeelsleden. Ik las de brief goed en legde hem weg. Ik zou er die middag wel weer op terugkomen. Die middag liep ik door het magazijn heen. Toen zag ik Esther daar staan. Esther is een vrouw van 38 jaar en ik wist dat ze wat privéproblemen had maar dat er loonbeslag volgde was nieuw. Ik liep op haar af en sprak met haar. Ze was gauw geëmotioneerd en huilde toen ik haar aansprak en liep dus daarom met haar naar een kantoor. Ik vroeg wat er aan de hand was, Ze bleek intussen al gescheiden te zijn en ze hadden het huis wat ze gekocht hadden moeten verkopen maar de opbrengst was veel minder dan de aankoop dus dit was de restschuld van de woning. Ik sprak met haar en ik overlegde wat ik kon doen voor haar. Ik was er al wel achter gekomen dat ze bij haar ouders weer woonde en dat ook niet goed ging. Ik zou hier later weer op terug komen. Nu moet u wel weten Esther is een vrouw met mooie dikke borsten en een heerlijke kont. Ik liep weer naar kantoor toe en toen ...
    ... het tegen 17.00 liep ging bijna iedereen weg. Esther was nog naar boven gekomen om zich te verontschuldigen. Ik zei ook tegen haar dit had je wat sneller bekend moeten maken dan is er tijd voor overleg. Esther raakte weer in tranen en ik liep op haar toe. Ik troostte haar en zei dat ik er wel naar keek dit weekend. Esther vertelde dat ze op zag tegen de weekenden met haar ouders. Haar ouders nemen het haar kwalijk dat ze is gescheiden. Ik dacht na en besloot gelijk Esther ons chalet aan te bieden op een camping waar wij een vaste plaats hebben. Mijn moeder ging er bijna nooit meer heen sinds het overlijden. Ik kwam er alleen voor de boot. Ik besloot met haar snel langs te rijden. We reden samen naar het chalet toe en Esher was zeer blij. Ik gaf haar de sleutel en ging weer weg. Esther haalde direct wat kleding op bij haar thuis en ging gouw weer weg. Het was zaterdag zo rond een uur of acht toen mijn mobiel ging. Het was Esther het licht was uit en ze wist niet wat ze moest doen. Ik besloot er heen te rijden en zelf er na te kijken. Toen ik aankwam zat Esther in een ochtendjas op de bank. Ze vertelde dat ze heerlijk die dag had zitten lezen en genieten. Ze had zich gedoucht en wou tv kijken. Toen ze deze had aangedaan ging het licht uit. Ik keek in de meterkast en zag dat de aard lek eruit was. Deze stopte ik er weer in en er was even licht en toen weer uit. Esther begon te lachen. Ik deed intussen de tv uit de stroom en het licht er weer op en het bleef branden. Ik zei er zit ...
«123»