1. Ons Geheim! - 2


    Datum: 1-6-2019, Categorieën: Werk Auteur: Sophia, Bron: Opwindend

    ... een pad gevonden, maar dan moet ik wel eerst om de tafels heen voor ik er ben. Nouja zo erg is dat niet bedenk ik en ik loop vlug door. Duik hier en daar tussen een kar of wat kleding door. Als ik onder de laatste kleding door duik richting de tafels sta ik ineens recht tegenover Chris. Op nog geen armlengte afstand. Hoi!! Ik zeg m hoi terug, maar loop ondertussen door omdat ik al laat ben. Na het inklokken zie ik dat ik dezelfde route terug moet nemen omdat alles volgebouwd staat.Chris staat met een aantal collega’s te overleggen. Waar het over gaat kan ik niet horen. Als ik snel achter hen langs wil lopen doet Chris een stap achteruit. Sophie! Kom dr even bij staan. Zijn een aantal dingen die overlegd moeten worden. Ik doe wat ie vraagt en blijf dan maar naast hem staan. Het overleg gaat verder. Iets over de storing van gister en nog iets anders over een schoonmaakrooster of zo iets. Veel krijg ik er niet van mee. Ik ben veel te afgeleid door het heerlijke luchtje wat Chris draagt. Het moet wel van hem zijn want het is een typisch mannenluchtje en de rest van de collega’s zijn allemaal dames.Ik wordt uit mijn gedachten gehaald door de woorden; Overleg is over, fijne dag iedereen!Ineens zie ik iedereen weglopen en kom zelf ook in beweging. Ik voel een zacht speelse tik tegen mijn billen. Ik weet dat Chris dat was, maar ik reageer er maar niet op. Teveel collega’s om me heen. Als ik een stukje verder ben kijk ik nog even om en ik zie Chris staan kijken. Met een twinkel in ...
    ... zijn ogen en een stout maar beteuterd lachje om n lippen.Op mijn werkplek blijkt dat we maar met weinig zijn ivm zieke. Alle zeilen bijzetten en even flink doorpakken als we op tijd klaar willen zijn. Chris zie ik niet meer en ik bedenk dat hij waarschijnlijk al naar huis is. Die zal wel ochtenddienst hebben gehad maak ik mezelf wijs en ik stort me op mijn werk.Sophie! Wil jij de schone werkkleding van de mannen even opruimen?? Ja, geen probleem, antwoord ik en loop naar de ruimte waar de werkkleding hangt. Er staan 5 karren die opgeruimd moeten worden. Als ik de ruimte in loop wil ik bijna weer weglopen als ik zie wat voor zooi het is. Overal kleding op de vloer, overal lege haakjes. Zowel in de rekken als op de vloer. Er lijkt wel een bom ontploft.Ik start dan ook maar met het verzamelen van de lege haakjes. Anders kan ik nergens kleding kwijt. Een routineklusje dus vrij snel ben ik al klaar. Ik loop naar de kar die op de gang staat en pak hier een aantal truien uit. Maar XXXL staat er op het labeltje. En dus weet ik dat die achter in de ruimte horen. Ik loop daar naartoe en maar plaats op het rek. Als ik de truien wil neerhangen hoor ik de deur dichtslaan. Ik hoor de klik van het slot, maar door de rekken kan ik niets zien. mijn hart bonst me in mijn keel, maar ik blijf muisstil staan. Ik weet niet wie het is en die persoon weet vast niet dat ik hier ben.Ik hoor voetstappen en zie Chris achter een rek vandaan verschijnen. Hij draagt alleen een spijkerbroek. Opgelucht haal ik ...