De Eeuwige Tweede - 2
Datum: 31-5-2019,
Categorieën:
Bi
Auteur: indy du havre, Bron: Gertibaldi
... die… die gemeen waren, en die allerminst van professionaliteit getuigen. En… welja. Sorry daarvoor”, hakkelde Kiara. “Hoe lief van je, Kiki!”, zei Lynn met een vreselijk zoet stemmetje. Ze keek Kiara niet eens aan, maar liep vlug de dossiers door die ze zonet had gekregen. Kiara barstte in tranen uit en begon te smeken. “Alsjeblieft, Lynn… mevrouw… Het spijt me echt dat ik me zo heb gedragen tegenover jou. Ik houd van mijn man en die opnames zouden echt alles kunnen kapotmaken wat we samen hebben opgebouwd! Zoiets wil je toch niet op je geweten hebben, hé? Ik smeek je… Sorry voor alles wat ik je heb aangedaan, al die jaren lang. Ik ben tot alles bereid om het goed te maken! Dat meen ik!” Ze was een zielig hoopje mens. Dat leek Lynn echter geheel niet op te merken, zij bleef gewoon in de weer met haar papieren. “Hier staat bijzonder waardevolle informatie in, Kiara. Ik ben je eeuwig dankbaar! Vooral als ik bedenk hoeveel wetten je hebt moeten overtreden om ze aan mij te kunnen geven…” Haar stem stierf weg. Ze liet de woorden aankomen bij Kiara. “Wat… wat gaat er nu met me gebeuren?”, snikte Kiara. De tranen stroomden geluidloos over haar wangen. Dat was de vraag waar Lynn op had zitten wachten. Ze legde de map neer, vouwde haar handen in elkaar en keek Kiara doordringend aan. “Ach. Wat staat er nu met onze lieve, kleine Kiara te gebeuren. Het is in feite heel simpel. Ik zal je opdragen dingen te doen. Jij zal doen wat ik vraag. En dan beloof ik niet vervelend te doen, en komt ...
... niemand iets te weten over je… avontuurtjes.” “En voor hoelang?”, vroeg Kiara. Ze kon de angst in haar stem niet verbergen. “Zolang ik het leuk vind. Zolang ik me maar amuseer. En dat bepaal ik dus. Op dit moment kan ik je nog niet zeggen hoelang dat zal zijn. Hoelang heb jij MIJ eigenlijk getergd en getreiterd? Een jaar of twintig?” Lynn schepte er genoegen in Kiara de stuipen op het lijf te jagen. Eindelijk was het haar beurt. “Tijdens onze lunch heb je me op mijn wenken bediend. Maar blijkbaar was het niet genoeg om je te doen beseffen hoe laat het is. Misschien zal het nu wel tot je doordringen. Kleed je helemaal uit.” “Nee… mevrouw, alsjeblieft…” “Dat was een bevel. Kleed je uit, NU.” Om haar woorden kracht bij te zetten, greep Lynn naar haar mobieltje. “Wie wil je dat ik opbel? De advocaat van je bedrijf? Of liever je echtgenoot? Gewoon de politie kan ook. Zo gefikst.” Ze glimlachte en legde haar mobieltje weer opzij toen Kiara haar jasje, bloesje en rok uittrok. Ze wilde ook haar pumps uitschoppen, maar Lynn zei haar dat ze die aan mocht houden. Kiara mocht gaan zitten op de stoel voor Lynns bureau. “Je hoeft niks te verbergen, Kiki”, zei Lynn tegen haar toen ze met een arm haar tieten had proberen te bedekken en met haar andere hand haar kutje. “Iedereen mag toch meegenieten van dat ‘superieure lichaam’ van jou, nee? Ik zou het in ieder geval voor geen geld ter wereld willen missen! Zulke benen kruis je toch niet. Spreid ze!” Daarop rommelde Lynn een beetje in een van ...