Harry Potter Parodie H9 - Sex Verhalen

Harry Potter Parodie H9

Het WK zou tegen de avond beginnen en Harry merkte dat de zon steeds verder onder ging. Het was dus bijna tijd voor het WK. Meneer Wemel had dat ook gemerkt en deelde mee aan zijn familie dat ze zich gereed moesten maken zodat ze konden vertrekken. Harry keek op zijn Horloge. “Meneer Wemel,” Zei Harry. “Het is pas 4 uur.” Meneer Wemel keek Harry lachend aan en zei: “We maken eerst nog even een stop bij de souvenir kraampjes voor de finale begint.” Harry maakte zich klaar en zorgde dat hij een grote stapel galjoenen meenam om veel in te kopen. Eenmaal bij de kraampjes aangekomen keek hij zijn ogen uit. Duizenden kraampjes met allerlei magische spulletjes en souvenirs. Verrekijkers met meer knopjes erop dan in een cockpit van een vliegtuig, Bezems in alle soorten en maten, Allerlei souvenirs van de Ierse en Bulgaarse ploegen, maar ook spullen die niets met Zwerkbal te maken hebben. Kraampjes met toverstaven, magische ketels en ingrediënten. Iedereen ging zijn eigen gang en ze zouden weer afspreken bij het kraampje van Vishandelaar Zalmus. Harry kocht van alle; poppetjes van alle spelers van zowel Ierland als Bulgarije, een verrekijker, een mini prototype van de Vuurflits, Verschillende producten ter verzorging van je bezemsteel en een heleboel snacks voor bij de wedstrijd, want je weet niet hoe lang zo’n wedstrijd kan duren. Toen Harry alles had ingekocht ging hij op zoek naar Ron en Hermelien. Hij zag Hermelien al snel bij een boekenkraam. “Kijk Harry ze hebben hier zelfs ...

... meer boeken als in de bieb.” Zei Hermelien tegen Harry. Harry keek en zag dat ze al meer dan 10 boeken in haar handen hield. Gelukkig waren hun tassen magisch vergroot anders hadden ze het nooit kunnen meenemen. Harry stond heel dicht tegen Hermelien aan en keek over haar schouders naar de boeken. Nu moest hij toeslaan. Hij wist dat hij Hermelien leuk vond. Leg gewoon een hand om haar middel en fluister dat je haar leuk vind. Dacht Harry bij zichzelf. Hij legde zijn hand om haar middel en had de woorden “Hermelien ik vind” al gevormd toen hij een boek zag. Het was niet zomaar een boek de titel luidde: Verloren magische voorwerpen. Op de kaft stond een armband met een amulet erop waarop een tand te zien was met een toverstaf. Hij wist niet waar of waarom maar hij wist dat hij het eerder had gezien. Zijn instinct gaf hem aan dat hij het gewoon moest kopen en dat deed hij dus. Hermelien stond helemaal verbaasd te kijken. “Nou leuk hoor Harry het ene moment wil je iets zeggen en het andere moment zie je me helemaal niet meer staan.” Zei ze boos. “Nee… sorry… Hermelien!” Schreeuwde Harry haar nog na, maar het was al te laat ze was al weggelopen. “Och laat haar maar.” Zei Fred die achter Harry was gaan staan. “Het is de tijd van de maand.” Zei George. “trouwens nu we je toch zien hoe is het afgelopen met die hangoor.” Harry keek verbaasd. Hij was de hangoor helemaal vergeten. “O ja hij werkt perfect.” De tweeling keken hem argwanend aan. “Willen wij weten waarop je hem hebt gebruikt?” ...