Fiets stuk. - Sex Verhalen

Fiets stuk.

... van mijn schoonmoeder, haar zus. De tweelingszussen hadden immers geen enkel geheim voor elkaar, zo zei Griet, en ze babbelden heel veel en over werkelijk alles met elkaar. Meteen ging er een alarmbel bij me af, ik moest me hier gedragen. Mijn schoonmoeder zou gezegd hebben dat ze wel gevleid was als mannen haar nog mooi en aantrekkelijk vonden. Ze vond het heel leuk als haar het hof werd gemaakt, of die man nu jonger was of niet. Daar op ingaan was niet eenvoudig als je getrouwd bent, zou ze gezegd hebben. Dat klonk vreemd vond ik. Het leek wel alsof Griet meer wist wat ik niet mocht weten. Het voelde tegelijk ook vreemd, om deze inside-info te horen. Ik wist op dat moment eigenlijk niet of ik dat wel wilde horen. “En jij?” vroeg Griet me plots. Ik keek haar vragend aan. “Jij had niet geantwoord op die vraag afgelopen weekend.” Maakte ze haar vraag duidelijk. “Dat weet ik.” zei ik “Ik fantaseer niet op mijn schoonmoeder.” Ik zei het iets botter dan ik eigenlijk bedoelde. Ik wilde gerust tijdens dit glaasje wijn wel nog wat babbelen, maar liever niet hier over. Ik had de indruk dat Griet een andere mening was toegedaan. “Ik ben je schoonmoeder niet.” Griet liet een stilte vallen. Ik wist niet waarnaar te kijken en zei ook niets tot zij verder ging “Vind je ons aantrekkelijk?” Ik schrok ietwat van de rechtstreekse vraag. Zo was zij wel, net zoals haar tweelingszus: rechttoe-rechtaan, zelden een blad voor de mond nemen. Vaak was dat grappig, soms had dat tot genante situaties ...

... geleid. Nu ook. Ik slikte en mijn hele gedachtegang van op mijn fiets en mijn gestaar naar Griet’s lichaam speelde als een snelle film in mijn gedachte af. Griet wachtte het antwoord niet af en zei “Wij zijn een eeneiig tweeling. Dat wil zeggen dat we voor meer dan 99% het zelfde zijn. Weet je wat die 0,02% verschillen tussen haar en mij zijn?” Ze stelde de vraag zonder een antwoord af te wachten: “Een van de twee verschillen die ik nu bedenk is dat ik niet alles aan haar vertel. Bijna alles, maar zeker niet helemaal alles.” Ze keek me aan, een grijns kon ze amper onderdrukken. Ik zei nog steeds niets maar mijn hoofd tolde als een gek van de gedachten die door me heen gingen en ik niet meer kon ordenen. “Dus wat je ook zegt, ik zal het niet verder vertellen. Maar ik zou wél graag willen weten of jij vind dat wij nog een aantrekkelijk figuur hebben.” In mijn gedachten schreeuwde ik het uit van wel, maar ik hield mijn lippen stijf op elkaar terwijl Griet haar glas op tafel zette en dan haar vrijgekomen hand op mijn bovenbeen legde. Ik zat tegen de leuning van de zetel voor me uit te kijken, Griet zat rechts van me in de tweezit die eigenlijk maar net groot genoeg was voor twee. Ze had zich naar me toe gedraaid. Ik voelde haar rechterhand, die koud aanvoelde van het wijnglas vast te houden, heel bewust. Ik keek haar aan en ik voelde hoe ze mijn bovenbeen streelde, telkens iets verder naar boven toe dan dat ze terug richting knie zakte. Ik slikte nog eens en vroeg met een hese ...