1. Esmee En De Hoveniers


    Datum: 20-5-2019, Categorieën: Tieners Auteur: De Verteller, Bron: Opwindend

    ... zelfs de tafel was in de schuur gezet. Ik vloekte even in mezelf en pakte een stoel uit de schuur. Super irritant, waarom hebben ze in vredesnaam de tuin zo leeg gehaald?De zon was heerlijk, het was een uur of tien en ik klapte de stoel iets meer in ligstand. Mijn slanke lichaam werd warm, de zon was heerlijk. Ik twijfelde of ik mijn bovenstukje uit zou doen. Dat had ik al een paar keer gedaan, ik was altijd een beetje bang voor pottenkijkers, maar als ik in een bepaald deel van de tuin lag viel dat erg mee. Dus voor veel inkijk hoefde ik niet heel bang te zijn. Maar toch. Eigenlijk had ik het alleen gedaan toen ik heel geil was. En dat werd ik nu al langzaam weer. Ik bedacht me hoe vaak ik al stiekem met mijn hand naar beneden was gegleden, mijn bikinibroekje in en ik me heerlijk gevingerd had in de brandende zon. In de achtertuin, de zon prikkend op mijn huid en mijn vingers tussen mijn natte lipjes. Langzaam dommelde ik weg bij die gedachte.‘Hallo?’ vroeg een mannenstem. Met een ruk ontwaakte ik uit mijn powernap. De man kuchte even. Met een schok kwam ik omhoog in de stoel. In het tuinpad stonden twee mannen, de schuttingdeur achter hen stond op een kier. Ik wist niet wat ik moest zeggen, ik was compleet geschokt. Wat moesten die mannen hier? Wie waren dat? Ik werd me bewust van mijn bikini en sloeg mijn armen voor mijn lichaam. De ogen van de mannen gleden over mijn lijf. In voelde me ongemakkelijk, maar naast dat gevoel mengde zich ook een lichte spanning zich in mijn ...
    ... onderbuik.Een van de mannen schraapte zijn keel. ‘Wij zijn van het Hoveniersbedrijf. Als het goed is hebben je ouders gezegd dat wij vandaag zouden beginnen met het aanleggen van de nieuwe tuin.’Wat een sukkel was ik, dat stond er natuurlijk op het briefje! Waarom hadden ze het niet gewoon even gezegd?! Dan zat ik nu niet half naakt voor die twee wildvreemde kerels in de tuin. Ik bekeek ze even goed, ze waren beide eind veertig, begin vijftig gokte ik. Hun lichamen waren breed, enerzijds door hun gespierde armen, anderzijds door hun bierbuikjes. Ze waren ‘groot’ op meerdere manieren. Waar zouden ze nog meer groot zijn.. ? ik schrok van mijn eigen gedachte.‘Sorry dat we je lieten schrikken, we dachten dat je het wist,’ zei de ander vriendelijk.‘Het geeft niet,’ zei ik, ‘ik was het vergeten.’ Dat laatste loog ik natuurlijk.‘Vind je het goed als we gewoon ons werk gaan doen?’‘Ja, sure,’ zei ik. En ik ging wat onhandig staan en klapte de stoel in. Ik bukte me even om hem op te pakken en voelde hun ogen naar de billen in mijn bikiniboekje gluren. Ik schaamde me voor mijn onhandigheid, maar ergens vond ik het ook wel leuk dat ze zo naar me stonden te kijken. Ik liep naar de schuur en zette de stoel daar binnen.‘Nou, succes. Als jullie iets nodig hebben hoor ik het wel.’‘Komt goed,’ zeiden de mannen. Toen ik naar de achterdeur van de woonkamer liep voelde ik hun ogen op mijn billen branden. Ik sloot de deur en pakte het briefje van de tafel en liep naar boven.Op het briefje stond ...
«1234...12»