Awakenings 11 - Sex Verhalen

Awakenings 11

... persoon is het zelfs niet waard om regelrecht de grond in te stampen!!’De tranen kwamen vanzelf, en alweer volkomen ontredderd liet ik me naast Pieter op het bed zakken.Stilte.Pieter zuchtte.‘Oké, duidelijk Sven, you made your point…. Vind je nu niet dat je wel erg hard voor jezelf bent?’‘Om de dooie dood niet!! Moet ik het soms voor je uittekenen? Mijn beste vriend en ik hebben ruzie en even later vlucht ik in de armen van de eerste de beste die beschikbaar is!’‘Dat is niet eerlijk, Sven, en bovendien klopt het voor geen meter’.‘Sorry, zo had ik het niet willen zeggen, Pieter, het spijt me.’‘Al goed, maar wat ik zojuist zei klopt wél!’‘Nee’.‘O ja! Luister: eerst is er dat gebeuren in de tennishal,’(Ik kromp in mekaar)‘waarbij je schuchter toenadering zoekt naar Daniel. Hij weet zich geen raad met de hele situa-tie en aarzelt. Jij voelt je afgewezen, en natuurlijk doet dat pijn. Een paar dagen later moet je vaststellen dat jouw vriend – net als jij trouwens – blijkbaar al langere tijd met z’n gevoelens worstelt. Hij komt hiermee naar buiten in het schoolblad, hij etaleert z’n diepste gevoelens voor zo’n 800 anderen, zonder daar ook maar één keer met jou over te praten van te voren. Ja, dat zet een vriendschap, 10 jaar of niet, wel behoorlijk onder druk…’‘Ja, dat kun je wel zeggen….. Overigens raak je wel de kern van de hele zaak: een vriendschap van 10 jaar. Wat stelt zoiets nu helemaal voor?! Hij vertrouwt me niet, hij heeft me niet in ver-trouwen genomen, en dat doet erg ...

... pijn, weet je. Ik ben boos. En ik ben eerlijk gezegd blij dat ik onze vriendschap, of wat daarvoor moest doorgaan, verbroken heb!’‘Ja hoor, de blijdschap straalt gewoon van je gezicht af!’Ik haalde m’n schouders op.‘Je zegt maar wat… En o ja, dat voorval in die tennishal snap ik nu volkomen.’‘Leg uit.’‘Op datzelfde moment weet Daniel heel zeker dat hij net zo is als ik (dat artikel, nietwaar), en dankzij mijn stuntelig gedoe die avond weet hij dan dus ook dat ik méér voel hem dan alleen maar louter vriendschap. MAAR…. Ondanks dat alles word ik door hem afgewezen! En waar-om? O, het is allemaal zoooo logisch! Daniel wijst me af, natuurlijk niet omdat hij met m’n ho-moseksuele gevoelens geen raad weet, hij is immers zelf zo! Nee, de jongen móet me gewoon niet, of – dat zou ook nog eens kunnen – hij heeft gewoon iemand anders waar hij wél z’n affec-ties op kan richten….. Zo moet het in elkaar zitten, of ben ik nou zo dom???’‘Ik vind dat je verschrikkelijk doordraaft, vriend. Dit alles is nog zo vers, en natuurlijk is dit moment onder deze omstandigheden niet echt het juiste moment om dit gesprek te voeren. Maar aangezien we tóch bezig zijn ga ik nog even door…..Door een samenloop van omstandigheden “vonden” wij tweeën elkaar, en jouw warm en vooral mededogend hart werd ernstig geraakt door mijn peilloze verdriet. Je was er op dat moment helemaal voor mij, en natuurlijk zag ik meteen jouw intense verdriet, jouw verwarring, jouw totale emotionele ontreddering. Ik heb je als vanzelf ...