1. De Onderdanige Man - 20


    Datum: 15-5-2019, Categorieën: Extreem Auteur: Dick Meester, Bron: Opwindend

    ... lange smalle stuk, maar Erika was niet te beroerd om vervolgens het flesje om te draaien en ook de dikke kant naar binnen te werken. Het lukte haar uiteraard, mijn kontgat was inmiddels zo ruim dat het geen echte moeite meer kostte. Nu was de gereedschapskist gevonden en er kwam eerst een gewone hamer uit, waarvan de steel in mijn kont verdween, maar daarna kwam er een 'vuistje' uit. Je weet wel, zon'n dikke korte, maar vooral ook zware hamer met dikke steel. Ook deze werd ingesmeerd en de steel werd in mijn kont geduwd. Ver in mijn kont ge-duwd, maar omdat de hamer zo zwaar was en vooral de kop er van, ging het ding hangen en dat was alles behalve prettig aan de binnenkant van mijn reet. Toch bleef het gevaarte er weer een tijdje in om de foto's te kunnen maken.Nu kwam ze met een stapeltje oude voetbalsokken aan. Die gaan toch niet in mijn kont dacht ik verschrikt. Maar voor mijn ogen begon ze de bovenzijde van in totaal 4 sokken in elkaar te draaien en tevens draaide ze er van die vershoud-folie omheen. Al snel was de bovenzijde een harde stevige ronde staaf ingepakt in plastic en hingen de rode sokken er als een vlag uit. Het plastic werd ingesmeerd en daarna liep ze naar mijn achterwerk. Ik zette me schrap voor wat on-vermijdelijk ging komen en inderdaad. De harde zijde werd in mij aars gestoken. Diep in mijn aars om precies te zijn en dus hingen er al snel vier sokken uit mijn reet. Met wat tape zette Erika de sokken vast en drapeerde ze als een bloem over mijn kont. Ze ...
    ... vond dat kennelijk leuk, maar nog niet genoeg.Al snel kwamen er oude vitrage-achtige stoffen tevoorschijn. Erika knutselt graag vertelde ik al eerder en die stoffen waren door haar gebruikt voor 'knutselactiviteiten'. Dat was ze nu duidelijk ook van plan gezien het enthousiasme waarmee ze aan de slag ging met de stoffen. Ook hiervan werden de uiteinden aan elkaar vastgemaakt totdat er een hard uiteinde, verpakt in plastic aan ontstond, met daaraan allerlei losse stoffen. Ze had echter daartoe met mij nog wat andere plannen en ik werd zowaar losgemaakt. Het bloed begon zowaar weer op de juiste plaats te stromen en dat voelde onplezierig, maar ik hield me groot. Ik was allang blij uit mijn benarde positie te zijn. Dat was echter niet voor lang.Ik moest op de grond gaan liggen en de bezemsteel werd achter mijn hoofd in mijn nek gelegd en met wat simpele touwtjes daarmee verbonden. Nu moesten mijn benen echter naar de bezemsteel worden bewogen en weer werden ze doodleuk in extreme spreidstand via Tie-Wraps aan de gaatjes in de steel vastgezet. Met mijn handen nu nog achter mijn rug aan elkaar vast lag ik er weer onmogelijk bij. Nu met mijn reet opgericht en dat was ook haar doelwit.Eerst kwam de camera weer tevoorschijn, de bivakmuts had ik nog op, om alles vast te leggen. Daarna kwam de 'bloem' die ze van stof had gemaakt en waarvan ze de 'steel' insmeerde met glijmiddel. Die steel verdween in mijn kontgat. Die steel verdween zelfs heel diep in mijn kontgat. Zo diep dat alleen ...