1. De Onderdanige Man - 20


    Datum: 15-5-2019, Categorieën: Extreem Auteur: Dick Meester, Bron: Opwindend

    Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:De Onderdanige Man - 19StrafNadat Erika was bijgekomen kroop ze onder mijn kletsnatte gezicht uit en liet me daar liggen. Ze stapte van tafel af en ik zag ze met een handdoek haar poes even wat droger maken. Mij even opfrissen was er niet bij en de geur van haar kut bleef aan mijn gezicht plakken. Ze maakte de 'leidsels' weer los en rukte de nog altijd trillende dildo uit mijn reet. Ik werd losgeknoopt en diende boven een aangesleepte emmer mij te ledigen en de knikkers vielen dan ook al snel rate-lend in de emmer. Mijn pik stond nog altijd fier overeind, maar ik kwam er snel achter dat ik gewoon nog lang niet aan de beurt was.'Nu heb ik mijn lusten wel even bevredigd, maar het is wel tijd voor straf. Wat jij gedaan hebt zonder mijn toestem-ming kan natuurlijk niet.' zei Erika. 'Nou? Hoor ik nog wat?' 'Nee, meesteres.' fluisterde ik schoorvoetend. “Precies. En wat voor straf hoort bij ongehoorzame slaafjes?' Vertwijfeld keek ik haar aan. Ik had nog geen idee van wat ze bedoel-de. Toen ze me echter een pollepel liet zien meende ik het wel te begrijpen. 'Een pak slaag meesteres?' antwoordde ik voorzichtig. 'Juist! Bukken dus maar.' en dus bukte ik en moest ik eerst mijn armen op mijn rug houden alwaar mijn polsen al weer snel met Tie-Wraps aan elkaar werden gezet.PETS! Daar had ik de eerste klap te pakken. Ik draaide mijn pijnlijke kont weg van de pollepel, maar uiteraard werd dat niet toe gestaan. Als je stil staat stop in na 10 ...
    ... klappen, maar anders gaan we er nog even 10 door. PETS! Ik bleef zo goed als ik kon staan. PETS! PETS! De tranen sprongen toch wel in mijn ogen, maar mijn pik bleef keihard op oorlogs-sterkte en dat viel mijn vrouw natuurlijk ook op. PETS! PETS! 'Wow. Je vind het verdomme echt lekker, geil kreng!' PETS! Een zacht kreun ontsnapte mijn lippen. PETS! PETS! Weer op elke bil een ferme tik met die pollepel en ik had moeite om niet hardop te kreunen. PETS! Nog een te gaan. PETS! 'AAAHH! Die was recht op mijn ballen. Ik ging haast door de grond. 'Sorry.' zei ze met een sluwe grijns.Terwijl ik krom bleef staan, maar dan van de pijn, pakte Erika een babyzalfje en smeerde mijn pijnlijke billen en ballen in. 'Zo. Nu kun je er wel weer tegen.' Ik wilde weer rechtop gaan staan, maar dat vond ze niet zo'n goed idee. 'Blijf jij maar voorlopig even gebukt staan.' en dus deed ik dat. Ik moest echter ook mijn benen spreiden en deed dat keurig. Ze vond het echter niet ver genoeg en tikte met haar voeten aan de binnenkant van mijn enkels om ze nog verder te spreiden. Het voelde bijna als een spagaat. Ze had een bezem gepakt die al eens met een schroefje aan de steel was vastgezet en draaide met onze accuboor de schroef eruit om de steel over te houden. Nu meette ze mijn spreidstand af op de bezem en liet mij zelf twee gaatjes boren in de steel. Je begrijpt dat ik weldra mijn enkels aan de bezemsteel had vastzitten, met Tie-Wraps vastgemaakt. Nu bond ze ook met het omschreven 'touw' om mijn nek, ...
«1234»