1. TIs Altijd Lente In De Ogen...


    Datum: 12-5-2019, Categorieën: Tieners Auteur: Bangalter, Bron: Opwindend

    Het was heet in de bus. Ik zat ineengedrukt op mijn stoel, tussen het raam en een grote zwarte meneer die in slaap was gevallen en steeds luider begon te snurken. Ik zag nog wat bekende gezichten van mijn school, maar het overgrote deel van de passagiers was een stukje ouder dan ik. Waarschijnlijk studenten van de hogeschool hier vlakbij. Het zweet gutste over mijn rug en ik hield mijn grote boekentas onhandig op mijn schoot, simpelweg omdat de grote gitaarkoffer van mijn buurman de gehele vloer in beslag nam.“Volgende halte… Canisiuslaan.”Ik haalde opgelucht adem toen mijn halte werd genoemd, en worstelde mezelf uit mijn benarde positie. Langs mijn ronkende buurman en zijn gitaar, langs nog wat mensen die in het gangpad stonden… chipkaart – ‘oh ja shit, uitchecken!’ – ik stootte klunzig tegen een mevrouw aan, liet mijn portemonnee vallen – “Sorry!” – en vergat bijna op tijd de deuren open te doen……en toen stond ik buiten. Gelukkig. En ik was ook nog eens ruim op tijd! Een moment werd ik overvallen door een gevoel van rust en ontspanning, maar dat verdween als sneeuw voor de zon zodra ik het kleine witte gebouwtje voor me op zag doemen. Het lag gelegen tussen enerzijds een grijs kantoorpand en anderzijds een smal steegje met daarnaast een basisschool, en droeg de lichtblauwe letters‘Tandartspraktijk Weltink’ op de gevel. Ik stak de straat over en dacht met tegenzin aan wat me zometeen te wachten stond…Vandaag was het de laatste dag van de toetsweek. Ongeveer een uur geleden ...
    ... waren al mijn klasgenootjes lachend en joelend de school uitgerend om te gaan voetballen, zwemmen, shoppen, gamen… Iedereen was vrolijk – het was immers zomervakantie – behalve ik. Job en Ruben hadden me nog gevraagd om met ze mee te gaan. “Wat kijk jij sip, Freek. Kom dan gaan we voetballen in het park, het is vakantie!” Maar ik had helaas moeten afzeggen, en toen ik ze uitlegde waarom hadden ze me veelbetekend aangekeken. “Oef, sterkte man…” Vandaag moest ik namelijk voor het eerst in mijn leven gaatjes laten vullen, en alsof dat nog niet erg genoeg was moest ik ook nog helemaal alleen gaan! Het was iets waar ik al minstens een week tegenop zat te kijken. Zeker toen mijn moeder me gistermiddag had meegedeeld dat ik nu toch echt wel oud genoeg was om zelf naar de tandarts te gaan. En ik had haar helaas gelijk moeten geven.“Freek Rademakers?”, zei een luide stem die het midden hield tussen een vraag en een uitroep. Ik schrok wakker uit mijn overpeinzingen en keek op. Een blonde assistente met een klembord in haar handen was in de wachtkamer verschenen. Ik schatte haar ergens rond de dertig. Ze keek me vriendelijk aan en gebaarde me met haar mee te komen. “Freek? Loop maar mee naar kamer 3.” Ik wilde de assistente een hand geven, zoals ik mijn moeder dat ook altijd had zien doen, maar ze had zich al omgedraaid en dus liep ik snel achter haar aan door de smalle gang.“Goedemiddag Freek”, zei een welbekende stem toen we de achterste kamer binnengingen. Het was mijn tandarts, een ...
«1234...12»