Monique - Sex Verhalen

Monique

Schaduw - Deel IIn het zwakke schijnsel van de ene centrale lamp in de ruimte, zag zij haar moeder naakt op de grond in de hoek liggen. Bewusteloos. Haar moeder lag op haar zij, haar benen iets gescheiden, met duidelijk sporen van anaal en vaginaal misbruik. Bloed, bruine strepen en waterig zaad wat langs de rondingen naar de grond lekte op de koude betonnen vloer. Deze aanblik voorzag haar lot en daar was zij zich ook zeer van bewust.De duimboeien zaten zeer strak en deze gewaarwording van onmacht werd verstrekt door het geluid van naderende voetstappen in de kille ruimte. Het waren de voetstappen van een Man; gedecideerd en zeker - monotoon en toch ritmisch - overdacht en onvermijdelijk.“Hallo meisje”; sprak de man. Haar ogen sloten heel kort om weerstand te bieden tegen de neiging zich om te draaien in de richting waarvandaan deze stem kwam. Een kleine trilling rond haar mond deden haar volle lippen zenuwachtig bewegen alsof het een hunkering was. Misschien was dat ook wel waar, wie zou het weten?Het touw om haar nek zat strak. Al te lang stond zij op het uiterste van haar tenen en niet alleen haar mond trilde, ook haar benen. Een spreidstang hield deze op gepaste afstand uit elkaar. De man, nu vlak achter haar weerloze lichaam, blies een kort wolkje sigarenrook langs haar hoofd. Een licht kuchje was alles wat zij zich kon veroorloven in deze situatie.Als studente politicologie en schrijfster was Monique bekend in de media. Een jonge gelovige vrouw met nu al een aantal ...

... bekroonde boeken op haar naam. Een naam die synoniem stond voor haar passie en inzet voor de vrijheid van jongeren in de Arabische wereld. Buikdansend was zij op de tafel gaan staan bij Pauw en Witteman, waar haar wellustige en zeer vrouwelijke vormen meer aandacht trokken dan zij ooit had gehoopt. Het was de man, die nu achter haar stond, namelijk niet ontgaan welke denkbare toepassingen zo’n meisje zou kunnen hebben. Precies die toepassingen zouden haar nu de komende dagen zeer duidelijk gaan worden.“Ik ben blij dat je kon komen”; fluisterde de man cynisch in haar oor.”Zoals je ziet weet je moeder al waarvoor zij geschapen is”; vervolgde hij. “Weldra zal jij ook ondervinden waar jij toe dient”; was zijn conclusie, die al bij voorbaat vaststond. Monique voelde zijn hand op de rondingen van haar billen, zijn vingers glijdend en openend tussen de bilspleet naar beneden. Wachtend op waar hij zou gaan. Eerst voelde ze zijn vinger de weerstand van haar kontgaatje checken waarna deze verder ging.Feitelijk was zij een vroom meisje. Nog maagd, en verre van de wellustige zaken des levens. Maar wereldvreemd was zij niet, evenals onschuldig of verkort van de visie wat een vrouwenlichaam teweegbrengt bij een Man. Zij was een paradox. Een paradox verstrikt in de wereld van macht en onmacht, zowel op het grote als kleine vlak. De man die in deze ruimte getuige zou zijn, initiator zou zijn, consument zou zijn van haar wezen - de Man die haar zou onderwerpen, wist allang waarom meisjes vroom ...