Manege - Sex Verhalen

Manege

Ik heet Jennifer, ik ben 25 en dochter van een beroemde paardenfokker, allebei mijn ouders werken in die branche, dus je begrijpt, het houden van paarden, is me met de paplepel, ingegoten. Na diverse stage's in het buitenland vond mijn vader het wel eens tijd dat ik terug in Nederland kwam wonen, ze kochten een alleraardigst huisje voor me in Drenthe, aan de rand van een bos compleet met een kleine manege. Ik had nog geen werk toen ik daar ging wonen, maar mijn pa vond dat geen bezwaar, hij zei altijd, werken kan je, je hele leven nog. Geweldig toch? Als ik wat nodig had hoefde ik maar aan de bel te trekken, en met die flinke toelage die ik elke maand van mijn ouders kreeg kon ik het best redden. En ik genoot dan ook volop van leven, heerlijk in de vrije natuur door het bos rijden op buster, in gezelschap van mijn beste vriend, shadow, m'n trouwe rottweiler.Ik was druk bezig in de stal toen ik een meisjesstem hoorde. Hallo Mevrouw, mag ik binnen komen? Er stond een meisje van ik schat een jaar of zestien, voor de staldeur. Ja hoor, riep ik. Ik ben Anna zei ze, en ze gaf me een hand. Ik woon in de boerderij daar verderop. Bent U nieuw hier? vroeg ze. Ze keek naar mijn paard, en ze hield haar hand voor haar mond van bewondering, Ooo wat een mooi paard zeg, is dat een arabier? Ik lachte, en zei, ja een echte volbloed. Heb jij ook een paard? Ja zei ze, maar dat moet weg, ze keek me een beetje verdrietig aan. O ja, zei ik, waarom? Mijn vader heeft de boerderij verkocht, en ik ...

... krijg wel zakgeld maar dat is veel te weinig om een paard van te onderhouden. Hè, dat is vervelend voor je. En waarom verkoopt je vader die boerderij dan? Mijn moeder is heel erg ziek, dus wil hij in de stad gaan wonen dan kan hij beter voor haar zorgen, zegt hij. En jij, vind jij het leuk om in de stad te gaan wonen? Anne begon plots te huilen, nee ik vind het vreselijk. Ik wil niet naar de stad, ik móet er niet aan denken, weg bij alle dieren. Jij kan wel goed opschieten met dieren hè, ik zag dat shadow aan haar voeten lag op z'n rug. Anne aaide de hond op zijn buik, dat doet hij ook niet bij iedereen, zei ik. Kom dan gaan we wat drinken. We gingen op het terras zitten en ik schonk wat te drinken in. Ga jij nog naar school, vroeg ik aan Anne. Ja nog een jaar, havo en dan ga ik als het lukt studeren voor dierenarts assistente. Zo, dat zijn grootte plannen. En U vroeg Anne, wat doet U voor de kost? Ik vertelde over de paardefokkerij en mijn ouders, en dat ik zelf hoogstwaarschijnlijk zelf ook die kant opging. Anne was onder de indruk van mijn verhaal. Haar mobiel ging af, sorry, zei Anne toen het gesprek klaar was, ik moet naar huis, er komen mensen kijken naar mijn paard. Ze slikte, en ik zag dat ze het er erg moeilijk mee had, ik kon me het wel erg goed voorstellen, ik zou me het zelfde voelen in haar plaats. Anne stond op, en zei, het was prettig om met U kennis te maken, ze pakte haar fiets en wilde net op stappen om naar huis te gaan. Hee Anne wacht even riep ik, ik kreeg ...