Verblind door verlangens - Sex Verhalen

Verblind door verlangens

... van de nozems, een hand onder haar korte rokje laat verdwijnen. Zijn ze nog wel van zijn aanwezigheid bewust? Het meisje doet nog steeds geen poging de nozems af te weren. De man vreest, dat het lekkere hapje aan hem voorbij zal gaan, heeft hij daarvoor dat hele eind gelopen? Hij schrikt, als ze zelfs zo ver gaan dat ze haar slipje onder haar rokje naar beneden trekken, en in haar billen knijpen. Beschaamd kijkt hij naar de barkeeper, die zich echter niet om het doen en laten van de nozems bekommert. Nee, hij ergert zich hooguit aan die ouwe sok, die nu al een halfuur aan dat ene borreltje zit, dergelijke klanten kan hij missen als kiespijn. ‘’Ga je met ons mee lekker brok?’’, vraagt de oudste van de nozems. De man zet voor de zoveelste keer zijn jonge klare onaangeroerd op tafel en spitst zijn oren. ‘’Nee’’, zucht het meisje, terwijl ze met haar lange blonde haren, in de richting van de man knikt, ‘’ik ben met hem!’’ De nozems reageren verbaasd. ‘’Wat heeft die ouwe eikel, wat wij niet hebben?’’, mompelt de nozem. ‘’Hij heeft poen!’’, giechelt het meisje enigszins verlegen. Ze haalt de nog steeds gulzig knedende handen van haar af, en trekt haar slipje omhoog. ‘’Als je zover bent..!’’, roept ze de man toe. Opgelucht zet de man zijn eindelijk lege glaasje op tafel. ‘’Ja, ik ben zover..’’, mompelt hij. ‘’Huur jij even een kamer voor ons?’’, mompelt het meisje. De man antwoord niet, maar sloft naar de barkeeper, die ook de eigenaar van het hotelletje is, en vraagt verlegen om ...

... een kamer. Die dikke vent had natuurlijk allang in de smiezen waarom hij hier met dat mokkeltje kwam. De barkeeper neemt een sleutel van een kromme spijker met nummer dertien er op. Nummer dertien……! De barkeeper onderbreekt zijn gedachten,’’voor hoelang?,’’ vraagt hij, breed grijnzend. De man kijkt vragend naar het meisje, dat op de drempel staat te wachten, ze haalt onverschillig haar schouders op. ‘’Een half uurtje…, hooguit!’’, mompelt ze tenslotte. ‘’Dat is dan honderd euro!’’, gromt de barkeeper tevreden. ‘’Honderd euro…, voor een half uurtje..!’’, roept de man verrast uit. ‘’Ja!’’, beslist de barkeeper, bars. De man betaald met duidelijke tegenzin, het gevraagde bedrag, en besluit om het meisje straks toch maar niet iets extra te geven. ‘’Krijgen wij niets te drinken van je, ouwe?’’, gromt de oudste nozem. De man negeert hem en voegt zich bij het meisje. De beide nozems kijken hem vol walging aan, en even lijkt het er op dat ze hem aan willen vallen. Dat soort tuig is tot alles in staat. Zwijgend betreden ze de trappen, die hen naar de zolderetage leiden, waar enkele kleine kamertjes zijn gemaakt. Een aantal ervan blijkt in gebruik, dat konden ze op de trap al horen. Nummer dertien blijkt een klein hok. Er staat een oud bed, aan de wand hangt een opgekrulde foto van een poes, de verlichting wordt verzorgt door een veel te laag hangende kale peer. De man voelt zich niet op zijn gemak, hij vreest een afgang. Het meisje lijkt zich om al die dingen niet druk te maken. Ze ...