-
Mijn vader een watje of toch een echte vent? - Deel 4
Datum: 18-1-2018, Categorieën: Familie Auteur: AppieA, Bron: Gertibaldi
Ik zwaai mijn moeder uit en loop weer naar binnen. Ik vind mijn vader in keuken. Hij zit huilend aan tafel. Ik leg een arm om hem heen en kan mijn tranen ook niet bedwingen. "Heeft ze je zo erg gekrenkt?" Hij schudt met zijn hoofd. "Nee liefje dat is 't niet. Ik kan het niet aanzien hoe zij zich de vernieling in helpt. Ik heb altijd de hoop gehad dat mijn liefde uiteindelijk sterker zou zijn dan haar pijn. Maar pijn is voor haar herkenbaar en blijkbaar minder bedreigend dan zich over te geven in liefde." Ik denk kort na over wat hij zojuist gezegd heeft. "Sta op Pa! Je dochter blieft nog een glaasje chianti." Hij kijkt me verbaasd aan, maar doet wat ik hem vraag en komt kort daarop terug met twee glazen wijn. "Proost Papa." "Proost liefje." Ik kijk hem aan. "Je hield van Mama?" "Dat weet je toch." "Dat is zo. Maar wat ik me afvraag is dat als je zo erg van haar hield waarom gaf jij haar dan niet die pijn die ze blijkbaar zo hard nodig heeft." "Waar wil je heen meisje? Ik ontdekte pas jaren na het einde van onze relatie dat ze niet zo maar bedroog. Ze bedroog me met mannen die ze eigenlijk verfoeide. Mannen die haar als een stuk vuil behandelden en uitsluitend uit waren op hun eigen genot. Het is een glijdende schaal geweest die haar uiteindelijk tot het nivo van een pijnslaaf heeft laten afzakken. Ik ben bang voor waar dit gaat eindigen." "Dus zit er maar een ding op. Ze wordt jou pijnslaaf!" Hij kijkt me aan of alsof ik gek geworden ben. "Ik ga haar toch niet pijn doen. ...
... Dat kan ik niet eens." "Dus de echt zware klus mag een ander voor jou opknappen?" Hij kijkt me aan en neemt nog een flinke slok wijn. Ik zie het eerst in zijn ogen. "Potverdikkeme schatje, ik geloof zowaar dat je gelijk hebt. Maar om te beginnen moet zij de keuze maken om bij me terug te komen. Niets waar ik je niet behulpzaam, bij kan zijn." Hij drink zijn glas leeg. "Kan zijn, maar wil je dat ook? Stel nou je moeder en ik komen weer bij elkaar?" Ik ga op zijn schoot zitten en trek zijn gezicht naar me toe. "Dan Pappie, dan voelt ze hoeveel pijn het doet als de persoon waarvan je houd, neukt met een ander. Veel pijn, geen zichtbare littekens, doe mij dat maar eens na." Ik zie hoe hij nadenkt. "Dat is het Eefje. Ik moet manieren vinden om haar pijn te doen, zonder schade, maar behoeften wel bevredigd." "Is al goed Pa, ik voel 't aan mijn kontje. Kleine Johnnie verlangt ook naar meer." Ik knoop zijn bloes los en druk bij elk knoopje een kusje op de vrijgekomen huid. "Kleedt je uit Pa." "Hier?"Ik knik. "Hier en nu!" Zijn handen trillen. Maar toch staat hij paar minuten later, naakt voor me. Ik wijs op zijn geslacht. "Houdt hij niet meer van me? Net voelde hij nog veel groter." Ik ben gespannen lieverd, daar kan mijn geslacht niet goed mee omgaan." "Je geslacht? Mag ik hem piemel noemen?" Ik pak hem in mijn hand en kijk mijn vader van onderop aan. "Ik ben een beetje bang." 'Bang, voor mij?" "Nee, ik weet niet goed hoe dat moet." "Wat moet liefje?" "Pijpen!" "Dat moet toch niet." ...