Anja, Karin en Arnold 10 - Sex Verhalen

Anja, Karin en Arnold 10

... terug naar de boot. Esra en Karin hebben het ontbijt al opgeruimd en drinken nog een beker koffie. Esra loopt naar binnen en pakt voor Anja en Arnold ook nog een beker. “Karin” begint Arnold “wil jij nog eens herhalen wat je een paar weken geleden aan mij hebt gevraagd?.” “Ja, ik zou heel graag een kindje van jou willen hebben.” Esra kijkt haar aan. “Esra, wil jij vertellen wat jij vannacht aan mij hebt gevraagd?” “Ik zou graag een kindje van jou willen krijgen.” Karin kijkt Esra aan. Ze vallen snikkend bij elkaar om de hals. Arnold en Anja laten ze even gaan. “Dan gaan wij samen zwanger zijn” snikt Karin. Esra kan nog niks uitbrengen en knikt alleen maar ja. Arnold staat op en knielt achter hun. Hij omhelst ze alle twee en geeft ze een kusje. Heel langzaam worden ze rustig. Hij pakt twee tissues en geeft ze. Ze snuiten hun neus en drogen hun tranen. “Ik vind het ook voor jou leuk Esra. Karin heb ik al beloofd en hierbij beloof ik het ook aan jou. Zodra het kan krijgen jullie alle twee een kindje van mij” “Karin weet al” begint Anja tegen Esra “dat ook een wens van mij een hele grote rol speelt.” Ze ziet Esra naar haar kijken. “Ik wil samen met Arnold en Karin dolgraag hier in Turkije wonen” en weer barst Esra in snikken uit. Nu zit Arnold naast haar en pakt haar gelijk vast. Hij geeft haar een kusje op haar voorhoofd en haalt met zijn hand haar gezicht omhoog. Ze kijken elkaar aan. Arnold kust haar op de mond. Ze wordt al snel weer wat rustiger. Dan trekt Arnold haar tegen ...

... zich aan en ze houdt haar hoofd tegen zijn schouder. Even nog snikt ze een paar keer en dan zegt ze dat het wel weer gaat. Ze snuit haar neus en droogt haar tranen. “Weet je” zegt Esra “als jullie hier komen wonen, vervullen jullie daarmee een van mijn allergrootste dromen. Arnold, Anja en Karin, mijn allerliefste vrienden waar ik zo veel van hou, dicht bij mij in de buurt.” “Maar voor het zover is moeten we nog heel wat uitzoeken Esra” zegt Karin “zo weten we niet of we wel een verblijfsvergunning krijgen.” “Die krijgen jullie wel. Een klasgenootje van Selim heeft een Nederlandse stiefvader en de moeder is zijn vriendin, ze zijn niet getrouwd, en hij woont hier al zeker zes jaar.” “Kun jij mij met hem in contact brengen” vraagt Arnold “want dan wil ik wel eens met hem praten.” “Ja, dat kan ik wel regelen, hij haalt dat ventje bijna iedere dag af van school en anders kan ik via die vrouw wel iets regelen. Wanneer wil je dat ik afspreek?” “Dat maakt me niet zo veel uit, morgenmiddag of vrijdagmiddag is ook goed.” “Goed dan laat ik je het zo snel mogelijk weten.” Ze praten verder over hun ideeën maar ook over het aanstaande ziekenhuisbezoek wat Arnold gaat afleggen en de huizenmarkt die ze nu gaan afzoeken. Ze weten ook nog niet waar ze gaan wonen. Het middaguur is inmiddels gepasseerd en Esra staat op. “Ik ga straks mijn ventje ophalen. Het is woensdag en dan komen ze om half twee uit.” “Je mag ook vragen of die man vanmiddag kan” zegt Arnold. Later die middag krijgt hij van ...