Vrij gebroken - Sex Verhalen

Vrij gebroken

Vertwijfeld keek Isabel even op haar briefje. En toen naar het adres van het gebouw waar ze voor stond. Ja, het kwam overeen. Maar het leek op niets bij wat ze zich had voorgesteld. Het was geen sprookjeskasteel, zoals het was op de dagen dat ze dromerig en romantisch fantaseerde, noch een donker vervallen huis, zoals in haar hevigste ideeën. Het was een doornormaal kantorencomplex. Het enige wat mogelijk zou kunnen opvallen was het feit dat de gordijnen dicht waren en dat klaarlichte dag. Er stonden een paar auto’s geparkeerd en er brandde duidelijk licht.Isabel liep naar de voordeur toe en belde aan. Ze merkte dat haar hand een beetje trilde, ondanks het feit dat ze zich niet echt zenuwachtig voelde. Toch voelde ze ook haar hart wat tekeer gaan. Ze telde de slagen voordat de deur openging. Ze was bij twaalf toen ze gerommel in de gang hoorde en bij zeventien ging de deur van het slot. Voor haar stond een jongeman is een verschoten rood t-shirt en een kapotte spijkerbroek. Hij had een blikje bier in zijn handen en een sigaret achter zijn oor. Zijn haar was een wirwar van dreadlocks en zijn baard piekte alle kanten op: “Oh nee,” dacht ze bij zichzelf ‘Hij zal het toch niet zijn?”De jongen nam haar even in zich op. “Jij bent Isabel zeker?” vroeg hij. Isabel dacht er nog even aan om te ontkennen, zeggen dat ze verkeerd was en een ander adres zocht. Ze dacht snel na over waar ze dan zou moeten zijn, maar in de spanning van het moment wilde niks haar te binnen schieten. Hij nam ...

... haar zwijgen voor toestemmen aan en stak zijn hand uit. “Mijn naam is Dave. Ik zit hier aan de knoppen.” Het werd er niet beter op. Maar jarenlange keurige opvoeding deed zijn reflexmatige trucje en Isabel pakte de hand van Dave aan. “Ja, ik ben Isabel.”Hij stond daar en hield haar hand vast. Ze kon nu niet meer terug. Maar, ze had de beslissing al dagen geleden genomen. Ervan weglopen. Weg van het schuldgevoel, weg van de tirades, weg van de sociale controle. En ze zette de stap over de drempel, een andere wereld in. Opeens was Dave ook niet meer een vreemd harig figuur, maar had hij wel iets jongensachtigs toen hij naar haar lachte.Dave nam haar mee. “Ik zal je eerst even naar Jasja brengen. Zij zal je even willen poederen enzovoorts en dan kun je je melden bij de baas. Daar heb je al contact mee gehad, Freek, heet hij. Hij zal je uitleggen wat we vandaag gaan doen. Maak je niet druk, hij is erg geduldig.” Dave liep druk pratend en gesticulerend door de gang en stopte aan het einde. Daar klopte hij aan op de deur. ‘Jasja, Isabel is hier.”De deur ging open en daar was Jasja… Vijftig plus, kort geknipt rood haar. Wenkbrauwpiercing. “ Ze zouden me eens zo moeten zien met deze twee,” dacht Isabel, “dat vinden ze vast nog erger dan wat er gaat komen.”Jasja had een strenge blik in haar ogen, terwijl ze Isabel opnam, maar haar stem was lief toen ze zei: “Daar heb ik weinig werk aan. Die willen we au naturel. Zeg maar tegen Freek dat hij even met haar kan komen praten als hij tijd ...