Hete vlucht - Sex Verhalen

Hete vlucht

Die zondagmorgen, het prille zonnetje scheen door het raam. De fijne straaltjes gleden over haar hoofdkussen tot ze haar ogen raakten. Langzaam ontwaakte ze uit een droomloze nacht. Het katoenen laken wreef over haar naakte borsten terwijl ze het naar beneden schoof. Haar hand gleed over haar zachte huid naar beneden tussen haar billen. Langs haar naakte lippen om met een vinger bij haar naar binnen te glijden. Dit was een van haar ochtendrituelen, zichzelf bevredigen, er zonder starten was gewoon ondenkbaar. Terwijl haar ene hand haar kutje vochtig maakte streelde haar andere hand over haar stijve tepels. Ze was zachtjes begonnen, maar hoe dichter ze haar hoogtepunt naderde hoe heviger ze over haar clit wreef. Tot ze schokkend klaarkwam en er een warme gloed door haar onderbuik golfde. Nog eventjes lag ze na te genieten, maar niet voor lang, want daar ging haar gsm. Ze reikte naar haar nachtkastje en keek op het lichtgevende schermpje. Een onbekend nummer, toch nam ze op. ‘Halo’ klonk het, zei antwoordde ook met Halo. ‘We moeten afspreken’ zei de persoon aan de andere kant. Ze wist nog steeds niet wie haar opbelde. Dus vroeg ze met wie ze sprak. ‘Dat kan ik je niet vertellen, maar we moeten dringend afspreken’ zei de onbekende opnieuw. ‘Waarom’ probeerde ze opnieuw. ‘Ik moet je zien’ antwoordde de onbekende opnieuw. Nu begon het haar wel te vervelen. ‘Zolang ik niet weet met wie ik praat, zal dat niet gaan’ antwoordde ze nu lichtjes geïrriteerd ‘Ik ben een vriend van Wim en ...

... moet je dringend spreken’ zei de onbekende. Dit prikkelde haar nieuwsgierigheid. ‘Ok, als je Wim kent dan wil ik je wel ontmoeten, waar en wanneer?’. ‘In het Novotel, nu meteen, ik heb een kamer geboekt onder jou naam voor 2 pers. Ik ben al op de kamer.’ Antwoordde de onbekende. Deze onbekende ontmoeten prikkelde haar fantasie, als was ze toch een beetje bang. ‘Het is goed’ zei ze, ‘Ik kom af’ . ‘OK, tot straks’ zei de onbekende nog toen ze afhaakte. Terwijl ze uit bed gleed, dacht ze nog aan de onbekende. ‘Wie kan dit nu zijn?’ Dacht ze. Ze kleedde zicht toch vlug aan, nam haar jas en verliet haar appartement. Eens in de auto dacht ze nog steeds aan waar ze nu mee bezig was. Naar een hotel rijden om er een onbekende te ontmoeten die een boodschap had van Wim. Ze wilde zich niet meer ongerust maken, dus zette ze een cd’ke op terwijl ze de ring opreed op weg naar Zaventem. Even later reed ze de parking van het Novotel op, ze keek of ze geen bekende auto’s zag, maar nee, geen bekende. Ze liep de lobby in en melde zich aan bij de receptie. Daar kreeg ze de sleutelkaart van kamer 1035 op het eerste verdiep. Ze nam de lift en volgde de pijlen richting de juiste kamer. Toen ze voor de deur stond, bonkte haar hart in haar keel van spanning. Ze was nu toch zo ver gekomen, dus stak ze de kaart in de daarvoor bestemde gleuf, het lichtje sprong op groen toen ze de kaart terugtrok. Ze drukte de klink naar beneden en duwde de deur voorzichtig open. Het was donker in de kamer, de gordijnen ...