Nacht in Bodega Bay - Sex Verhalen

Nacht in Bodega Bay

In de ruime omtrek van Bodega Bay hoor je altijd de misthoorn, dag in, dag uit, elke 9 seconden. Ik ben er aan gewend raakt. Ondertussen is het al voor de derde keer dat ik mijn zomer als manusje-van-alles doorbreng op de Lodge. Een mooie afwisseling van mijn studie in Seattle en een niet te missen aanvulling op mijn beperkte budget. Het leven is goed hier in Californië. ’s Morgens en ’s avonds heb ik mijn werktijden en overdag lig ik bijna altijd te bakken op Doran Beach, met vol uitzicht op de Pacific en het geluid van blaffende zeehonden als achtergrondbehang. Het kan slechter. Maar nu is het laat geworden, deze nacht. Bijna drie uur is het als ik de deur van de Duck Club eindelijk achter me dichttrek. Ik lijk wel de laatste op het park te zijn; het middengedeelte met de jacuzzi, de vuurplaats en het zwembad is waarschijnlijk al uren geleden uitgestorven. Toch is alles nog aan: de jacuzzi borrelt, het zwembad is verlicht en het vuur brandt. Slordig. Vince, mijn grote vriend en collega, heeft er weer eens een potje van gemaakt zo te zien. Ik haal zuchtend alvast mijn sleutels van het machinehok tevoorschijn. Eerst nog even bij het vuur zitten. Het is nog best warm. De nachtelijke hemel is onbewolkt en vanaf hier kun je boven de oceaan de verlichte band van de Melkweg zien. Het is een magisch moment. Ik laat het uitzicht en het vage geluid van de branding – elke 9 seconden onderbroken door de misthoorn in de verte – tot me doordringen. Er komt iemand vanuit de vakantiehuizen ...

... naar beneden lopen. Ik kijk om. Een gestalte daalt het pad af naar het pleintje. Het is een vrouw, zie ik al snel. Ze loopt slechts gekleed in een T-shirt en haar onderbroek en lijkt me nog niet te zien. Ze heeft een pakje sigaretten in haar handen en een glas rode wijn. Blijkbaar middenin de nacht wakker geworden en nu op zoek naar een snelle nicotine-fix. De vrouw schrikt als ze me ziet. “Het is ok” roep ik, “ik werk hier”. Ze antwoordt in het Engels met een duidelijk Europees accent. “Ik heb vuur nodig” zegt ze. “Ik wilde mijn man niet wakker maken door het licht aan te doen en ik kon verdomme mijn aansteker maar niet vinden”. Ze lacht, een donkere, zwoele lach met een rasperig randje. “Toen zag ik dat het vuur hier nog aan was en dat leek me wel afdoende als aansteker”. Ik knik beamend. Ze steekt haar sigaret aan, zo te zien zonder schaamte voor haar gebrek aan kleren. Ze heeft geen BH aan onder haar T-shirt. Heeft ze ook niet nodig. Haar borsten staan strak overeind en haar tepels priemen door het katoen heen. Vrouwen van deze leeftijd – ik schat haar achter in de veertig – hebben nog maar zelden zo’n lijf. Laat ik het zo zeggen: ze zou weleens ongeveer net zo oud als mijn moeder kunnen zijn. Maar die ziet er toch echt heel anders uit. Deze vrouw is klein en slank met de bovenkant van haar dijen net wat steviger aangezet. Ze ziet er aantrekkelijk uit met haar lichte huid, halflange, donkerbruine haar en mysterieuze, exotische ogen. Ze vertelt me dat ze uit Holland komt. ...