Kamer 43 - 3 - Sex Verhalen

Kamer 43 - 3

... was Wilbur in de douche gesprongen; de vrouw had van de gelegenheid gebruik gemaakt om zijn portefeuille te pakken en de bi-hoeren een vorstelijke bonus te overhandigen. Vader en dochter hadden pro forma even geprotesteerd - het bedrag dat ze opstreken voor een avond seks grensde nu aan het belachelijke - maar geld was per slot van rekening hun drijfveer. Te luid en te lang protesteren zou absurd zijn.
Selina omhelsde tegelijk de man en de vrouw. ’Bedankt voor een geweldige avond.’ Dan gaf Karel Svetlana nog een kus op de lippen en schudde de hand van Wilbur. ’Van mijn kant ook. Toen ik hier binnenkwam, had ik niet verwacht dat het zo… heftig… ging worden.’ Na een laatste kus en knuffel - waarbij het varken het niet kon laten nog eens snel met zijn hand onder Selina’s kleedje in te gaan en zijn vinger door haar gleufje te halen - viel de deur achter hen dicht. ’Zo’n sympathiek koppel,’ zei Wilbur, terwijl hij aan zijn vinger rook en van het geile aroma genoot. ’Ja,’ was Svetlana het eens. ’En zo schattig.’ ’Hoe bedoel je?’ ...

... ’Wel, de manier waarop ze probeerden te verbergen dat ze vader en dochter zijn.’ ’Wat?!’ De industrieel keek haar ongelovig aan. ’Vader en dochter? Je bent gek? Ze heeft hem samen met jou gepijpt. Hem gekust. En haar vinger in zijn kont gestoken!’ ’En toch is het zo. Het leeftijdsverschil klopt.’ Wilbur haalde zijn schouders op. ’Dat is toch geen bewijs? Kijk naar ons…’ ’Daarin heb je natuurlijk gelijk. Maar de manier waarop ze elkaar aankeken… Vooral dan de manier waarop het meisje keek toen hij over zijn dochter vertelde… En dan is er nog iets. Hij heeft de naam van zijn gestorven vrouw niet genoemd, juist?’ ’Euh…Juist.’ ’En laat Selina nu een vrouwennaam op haar pols getatoeëerd hebben. Lisette. Toeval? I think not!’ Wilbur kon het niet geloven. Verbijsterd staarde hij naar de deur waardoor ze vertrokken waren. Het idee was zo geil, zo pervers dat zijn pik zich opnieuw roerde. Vooral omdat “vader-neukt-dochter” één van de spelletjes was die hij graag speelde. ’Shit!’ vloekte hij dan. ’Nu moeten we zeker terug met hen afspreken!’