Home Alone - Sex Verhalen

Home Alone

... ‘geknoeid,‘ of beter gezegd, in haar. Wat doet Johan nu? Is hij werkelijk mijn borst aan het kneden. Nee, daar heb ik even geen zin in. Ik leg mijn hand op die van Johan. Ik moet deze wegtrekken van mijn borst. Waarom lukt het niet? Begin ik echt sneller te ademen. Fuck, mijn tepel wordt hard. Johan moet het kunnen voelen door het dunne nachthemd. Ik kan nu toch niet opgewonden raken. Wat is er nu weer mis met mij?Johan kust mijn nek. Een elektrisch stroompje gaat door mijn ruggengraat. Dit is zo lekker. Hij rolt mijn tepel tussen zijn duim en wijsvinger. Het dunne stukje stof van mijn nachthemd heeft geen enkele invloed op de impact van de uitwerking op mijn lichaam. Johan weet hoe hij mijn lichaam moet bespelen. Weg zijn mijn negatieve gedachten. Ik frunnik mijn slipje een stukje omlaag. Ik wil mijn man in mij voelen. Ik wil dat hij mij neemt. Johan heeft zijn slipje blijkbaar ook al een stukje uitgetrokken. Met militaire precisie stuurt hij zijn penis naar de ingang van mijn vagina. Soepel dringt hij diep bij mij naar binnen. Zo op mijn zij gelegen voelt het extra strak, maar blijkbaar ben ik al nat genoeg om hem in volle glorie te kunnen ontvangen. Of ben ik nog nat? De beelden van Johan met Brechtje hebben mij toch niet opgewonden? Zo ziek ben ik toch ...

... niet?“Ja, lekker Johan. Dit voelt zo goed.”Johan neukt mij hard en diep. Hij weet elk gevoelig plekje te vinden. Hij knijpt nu lekker pijnlijk in mijn tepel. Voor het eerst vandaag voel ik mij echt gelukkig. Die heerlijke staaf in mijn kutje, mijn brandende tepel tussen zijn vingers en zijn opgewonden gehijg in mijn nek. Meer heb ik niet nodig.Het kan niet uitblijven. Johan brengt mij rechtstreeks naar een geweldig orgasme. Het overspoelt mijn lichaam en geest. Het houdt ook aan gedurende de tijd dat Johan nog in mijn vagina op en neer beweegt. Gelukkig niet al te lang meer, want anders zou ik bezwijken onder een overdosis genot. Hij komt klaar. Zijn sperma spuit diep in mijn vagina. Johan hijgt uit in mijn nek. Ik voel mij gelukkig in de armen van mijn man. Voor vijf minuten blijven mijn gedachten leeg. Dan moet ik toch weer denken aan eerder deze avond. Opnieuw vraag ik mij af wat er echt zeventig kilometer verderop is gebeurd. Een ding weet ik zeker. Johan gaat nooit meer naar een reünie. Zeker niet als Brechtje daar ook is. Ik draai mij om en kijk Johan in zijn mooie ogen. Deze keer kan ik er niets in aflezen. Zou hij mij werkelijk bedrogen hebben? De vraag zal mij misschien mijn hele leven blijven achtervolgen, maar hoogstwaarschijnlijk zal ik het nooit weten.