Wild plasser! - Sex Verhalen

Wild plasser!

... bekeuring, sommigen mopperden wel wat, maar iedereen nam de bekeuring voor wat het was. Na het eten van wat broodjes liepen Nel en Achia naar de parkeerplaats, ‘’jij mag rijden!’’, zei Nel, ‘’ik zeg wel waarheen!’’ Dit was voor Achia de eerste keer dat ze achter het stuur van een politiewagen zat. Het was een zwoele zomeravond, veel mensen wandelden met hun hond, schichtig zag je een hondeneigenaar snel een drol op ruimen bij het zien van de politieauto, want in de gemeente Zutphen wordt iedereen zelfs in het buiten gebied geacht de hondenpoep mee te nemen. Het begon te schemeren. Er stond een auto een beetje raar geparkeerd tegen de bosrand, het portier van de bestuurder stond open alsof iemand met grote haast de wagen heeft verlaten. ‘’Parkeer de wagen hier maar achter Achia, wij gaan even kijken waar die bestuurder zo snel heen is!’’ Samen liepen ze het smalle paadje in, het was hier wel erg dicht begroeid. ‘’Lijkt hier wel een oerwoud?’’, zei Achia, ze moesten de armen vooruit steken om te voorkomen dat takken tegen hun hoofd aan smakte. Na zo een honderd meter was er een kleine kale plek in de begroeiing, er stond een bankje langs het pad, en er stond zowaar een vuilnisbakje naast. Een man stond met de rug naar hen toe, hij had ze niet horen aankomen, zijn rechterhand had hij voor zijn lichaam. ‘’Een wildplasser!’’, fluisterde Nel. Nel schraapte haar keel, ‘’wat denken wij hier aan het doen te zijn??’’, riep ze, met barse stem. De man schrok, hij draaide zich om. Het ...

... was een knappe vent, in de bloei van zijn leven, zijn rechterhand omvatte een behoorlijk grote slappe plasser, die nog na drupte. ‘’Zo’’, fluisterde Nel, ‘’die heeft beslist niet achteraan gestaan met uitdelen!’’ Achia, snapte de opmerking gelijk en moest lachen. ‘’Kunt u zich legitimeren, meneer?’’ ‘’Achia, pak jij je bonnen boekje maar alvast!’’ ‘’He?, ja.. Ja nn natuurlijk, kk kan ik dat!!’’, stotterde de man. Hij werkte eerst zijn enorme slappe vlees lul in de broek, trok de rits dicht, veegde zijn hand af aan zijn zakdoek en haalde zijn legitimatiekaartje tevoorschijn. ‘’Alstublieft!’’, zei hij, en gaf het aan Nel. Nel gaf het na bestudering aan Achia, die daarna een bon uitschreef, ‘’dat is dan vijftig euro meneer Erik, wegens wild plassen!’’ ‘’Duur plasje, is dat dan, en ik deed het niet wild, ik plaste heel rustig?’’, zei hij lachend, en trok gelijk zijn portemonnee. Hij overhandigde Achia het geld, en zij op haar beurt overhandigde hem de bon. Achia dacht dat ze nu klaar waren, ‘’wacht maar even, Achia!’’, zei Nel. ‘’Die man betaald wel erg snel, dat is best wel verdacht?, wat vind jij!’’ Achia dacht er eigenlijk niets van, maar ja Nel was haar meerdere, en ze had jaren ervaring wat politie werk betrof. ‘’Hoe.. Hoe, bedoelt u?’’, zei de man, en keek haar verbaasd aan. ‘’Nou meestal, protesteren de mensen, hebben een grote mond, weigeren te betalen, vinden dat wij boeven moeten vangen en niet zo kinderachtig moeten zijn!!’’ ‘’Ja, maar….??’’ ‘’Ik ga hem even fouilleren!, ...