Rianne - Sex Verhalen

Rianne

... plannen? Toen kwam Rianne binnen. Ze stevende direct op me af en ging naast me zitten. Haar gezicht stond op onweer. Ik schonk een kopje koffie voor haar in en schoof het naar haar toe. "Dat heb je wel verdiend", glimlachte ik. "Ze gingen nogal tekeer bij jou in de les, hè?" voegde ik er nog aan toe. "Praat me d'r niet van!" verzuchtte Rianne. "Ik hoef het woord 'vagina' maar te laten vallen en de hele klas ligt in een deuk!" ging ze mopperend verder. "Als je tegen mij over vagina's praat, hang ik aan je lippen, hoor", flapte ik er uit. Ik schrok er zelf van! Het was er uit, vóór ik er erg in had. Wat moest Rianne wel niet denken van deze wel erg directe, onbedoeld dubbelzinnige opmerking? Maar terwijl het schaamrood naar mijn wangen steeg, constateerde ik opgelucht, dat nu in ieder geval de toon gezet was. Een goed verstaander als Rianne had nu ongetwijfeld door, dat ik gevoelens voor haar had. Het eerste, voorzichtige stapje was gezet!Mijn wangen bleven maar gloeien. Waarom bloosde ik verdomme altijd zo snel en waarom hield het altijd pas op, als iedereen het gezien had? Terwijl ik mijn hoogrode hoofd achter één van de proefwerken probeerde te verbergen, zat Rianne geamuseerd toe te kijken. "Nou, misschien moet jij dan eens een paar lessen bij mij komen volgen, Marina", lachte ze. En toen plotseling: "Heb je soms zin om vanavond samen een bioscoopje te pakken? Ik heb wel behoefte aan een gezellig avondje!" Mijn hart jubelde! Ze had me mee uit gevraagd! Ik kreeg al ...

... visioenen van wat er allemaal zou kunnen gebeuren! Ik zag ons al zoenen op de achterste rij van de bioscoop. Ik schoof onrustig op en neer op mijn stoel, omdat het kruis van mijn slipje tegen mijn schaamlippen plakte bij die gedachte! Toen besefte ik, dat ik niet op de zaken vooruit moest lopen. Voor hetzelfde geld was ze zo hetero als maar zijn kon. Maar iets zei me, dat dat niet zo was. "Nou... ?" vroeg Rianne afwachtend. "Ja, n... natuurlijk, leuk!" stamelde ik. "Jij woont het dichtst bij het centrum, dus ik haal je vanavond om zeven uur wel even op, oké?" vroeg Rianne. "Dan fietsen we samen naar de stad." Ze had dus blijkbaar mijn adres al eens opgezocht en dat leek me wel een goed teken.Die middag kon ik me maar moeilijk op de lesstof concentreren en ik liet mijn leerlingen zoveel mogelijk zelfstandig werken, terwijl ik wegdroomde achter mijn lessenaar. Ik was blij, toen de laatste zoemer klonk, die het weekend aankondigde. Bij de fietsenstalling ontmoette ik Rianne nog even. "Tot straks, Marina!" riep ze vrolijk, terwijl ze al wuivend wegfietste. "En trek iets leuks aan!" riep ze me nog toe vanaf de fiets. Ik trapte zo snel als ik kon naar huis.Eerst ging ik uitgebreid douchen en schoor ik ook de stoppeltjes in mijn schaamstreek zorgvuldig weg. Lang stond ik daarna voor mijn kledingkast te twijfelen, wat ik aan zou trekken (niet één van mijn eeuwige spijkerbroeken in ieder geval, daar hield ze blijkbaar niet zo van). Het moest verleidelijk zijn, maar niet ordinair. Rianne was ...