1. Het Huis 2


    Datum: 10-3-2019, Categorieën: Tieners Auteur: arco03, Bron: Gertibaldi

    "Uw bad is klaar juffrouw," zei Hilde toen ze op de kamer van Louise kwam. "Zal ik U helpen met uitkleden?" Louise knikte. Hilde hielp haar uit de kleren en Louise liet zich in het warme water zakken. "Heeft U zo getranspiteerd juffrouw?" vroeg Hilde ongerust toen ze de vochtige onderkleding van Louise op pakte. Louise begon te lachen. "Nee hoor, eigenlijk is het een geheimpje maar als jij niks door verteld mag je het wel weten. Ik heb vanmiddag zwemles gehad." Hilde keek Louise verrast aan. "En van wie dan wel," vroeg ze nieuwsgierig. "Van Daniel de zoon van de jachtopziener. Het is een hele aardige jongen en hij kan het heel erg goed." "Wat kan hij dan zo goed?" "Ja, zwemmen natuurlijk. Wat dacht jij dan?" Het werd even stil. Hilde bedacht gelijk wat er gebeurd kon zijn tussen die twee. Ze kende Daniel niet zo goed. 'Als hij het maar bij zwemmen gelaten heeft,' dacht ze. Mensen van ons slag gaan niet om met de bewoners van het Huis. Ook niet met Louise. Toen Louise aan het diner zat met haar gouvernante, vertelde ze dat ze, om haar gezelschap te houden Annet haar nicht had uitgenodigd voor een paar dagen. Louise zag haar wereld in één klap in elkaar instorten. 'Wat nu? Ik heb morgen weer met Daniel afgesproken!' Ze keek haar gouvernante kwaad aan en stond op. "Volgende keer als U weer eens zo'n goed idee heeft, wil ik het graag van te voren weten! Als het kan." Stampvoetend als een verwend kind, verliet ze de eetzaal, ze liet haar gouvernante geschrokken achter. Die was ...
    ... verbijsterd dat haar pupil zo heftig reageerde. Louise was meestal heel blij als haar nicht op bezoek kwam. De volgende morgen was Louise al vroeg op. Ze liep het bos in, op zoek naar Daniel. In de verte hoorde ze dat er iemand een boom aan het omkappen was. De hele nacht had ze in haar bed liggen woelen. Als ze even sliep droomde ze van de zwempartij die ze met Daniel had gehad. Ze dacht aan zijn stoere lijf dat tegen haar aan had gelegen. De kussen die ze elkaar hadden gegeven. Ze liep op het geluid af, en in de verte zag ze hem staan. Druk in de weer met een grote bijl. Toen hij haar zag gooide hij het gereedschap op de grond. "Goedemorgen juffrouw. U bent ook al vroeg op." Louise zei niets. Ze sloeg haar armen om hem heen en drukte haar lippen op zijn mond. Ze duwde haar tong tussen zijn lippen en liet haar tong even spelen met de zijne. "Ik moest je even zien en even voelen," zei ze zacht. Ze duwde haar onderlichaam tegen dat van hem. Door haar kleren heen kon ze voelen dat Daniel en stijve had gekregen. "Ik heb slecht nieuws. Ik krijg bezoek dus ik kan je niet op komen zoeken. Pas weer over een paar dagen." Daniel keek haar een beetje verdrietig aan. "Kan ik niet in het Huis komen werken? Dan kunnen we elkaar misschien wel zien!" Aan die mogelijkheid had Louise nog niet gedacht. Blij keek ze hem aan. "Wat een goed idee!" Ze draaide om en nam afscheid. "Als ik thuis ben dan ga ik gelijk wat verzinnen. Je hoort van me lieveling." Ze wierp hem een handkus toe en spoedde zich ...
«1234»