Het dilemma - 4
Datum: 13-1-2018,
Categorieën:
Tieners
Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi
... mijn hoofd. Maar goed, ik zie van de week wel." Ze veranderen van onderwerp en praten nog een paar minuten verder. Marko komt weer terug en Eva en Inge nemen afscheid van elkaar. Daarna loopt ze weer verder met Marko de markt op. Bij de fietsenkraam koopt hij een nieuwe buitenband voor zijn fiets. "Die oude is doorgesleten" verduidelijkt hij Eva. De rest van de dag verloopt rustig en gezellig. Ze drinken wat op een terrasje in de stad, komen nog iemand van hun groep tegen en tegen tweeën wandelen ze terug naar huis. Het is heerlijk weer dus nemen ze de benenwagen. "Heb jij plannen voor het weekend?" wil Eva weten. "Niet echt en zoals het er nu voorstaat wil ik het hele weekend genieten van de poppetjes in jouw mooie blauwe ogen." Eva lacht. "Ik wil van wat anders genieten." "Dat snap ik maar ik wilde dat niet zeggen anders komt dat zo seksistisch over." "Bij mij mag je dat rustig zeggen, ik vind jou alleen maar lekker en je bent ook lief" en een paar tellen later, "ik merk ook dat ik een beetje verliefd op je ben." "Dat ben ik al langer maar omdat je een vriend had, bekroop mij het gevoel dat je onbereikbaar was." "Moeilijk te vangen misschien maar niet onbereikbaar" reageert Eva glimlachend. "Nou wat doen we?" vraagt Eva weer, "jouw flat of de mijne?" "Ik stel voor bij mij, is makkelijker met Gijs en ik heb ook een tweepersoonsbed, net gisteren verschoond, dus helemaal klaar voor jou." Eva kijkt hem glimlachend aan. "Dan lopen we eerst langs mijn flat, wat spulletjes pakken ...
... en daarna gaan we jouw kant op. Moet ik nog eten meenemen?" "Heb jij ergens op gerekend?" "Ik heb gehakt en prei om macaroni te maken en meestal doe ik dan de helft in de vriezer, maar als we met zijn tweeën ervan eten komt dat wel op." "Dat eten we dan vandaag en zondag gaan we uit eten, ik trakteer." Zo gezegd, zo gedaan en een goed half uurtje later lopen ze bij Marko naar binnen. Ze worden direct weer begroet door Gijs die om de benen van Eva heen draait en achter haar aanloopt als ze de keuken in gaat. Redelijk opgeruimd ziet ze, een klein beetje achterstallige vaat en de rest van het aanrecht is leeg. Ze legt het gehakt in de koelkast en laat de rest in de tas staan. Binnen zit Marko op de bank en kijkt haar aan. "Hoe laat wil je eten?" "Ik eet nooit echt vroeg" reageert Marko, "meestal een uur of half zeven." "Dat is goed, dit gerecht is zo klaar. Ik ga het alvast maken, dan kunnen de kruiden lekker intrekken." "Moet ik helpen?" "Je kunt helpen door niet in de weg te lopen" zegt Eva glimlachend. Ze loopt de gang in, schopt haar schoenen uit en gaat in de keuken aan de slag. Zijn pannen staan op dezelfde plek als in haar keuken, bestek ligt in dezelfde lade, kortom ze kan alles gewoon vinden. Een klein half uurtje later komt ze weer de kamer in. Marko zit tv te kijken. "Zo, het eten is klaar. Alleen vanavond opwarmen in de magnetron." "Lekker, het ruikt goed, dus ik ben benieuwd." Eva zakt naast hem neer op de bank. "Waar kijk je naar?" "Gewoon nergens naar, een beetje ...