Taboe - 16 - Sex Verhalen

Taboe - 16

Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Taboe - 15Onwetend van wat er zich tussen moeder en dochter afspeelde, zaten vader en zoon aan de oever van de visvijver. Terwijl zijn vrouw voor de zachte aanpak koos, benaderde Jan zijn zoon heel wat minder subtiel.“En Wim?” begon hij, “zal het gaan lukken?”“Wat gaan lukken, pa?”“Nou zeg, jij weet best wat ik bedoel.”“Pa, je spreekt in raadsels.”“Dan zal ik duidelijker zijn, jongen. Wen je al een beetje aan het idee dat jij na vanavond je zuster nooit meer mag neuken?”Wim schrok van vaders directheid en om zich een houding te geven, concentreerde hij zich op de dobber op het wateroppervlak. Vaders woorden voelden aan als zout in een open wonde.“Wel?” drong Jan aan.“Och,” antwoordde Wim geïrriteerd, “zoals jij het zegt, klinkt het alsof het tussen Hilke en mij alleen om de seks gaat.”“Dat is ook zo, jongen.”“Absoluut niet! Ik ben stapelverliefd op Hilke, dat is heel wat anders.”“Nee jongen, jij vergist je. Jouw piemel is verliefd op haar. Geef maar gerust toe dat jij momenteel jouw piemel achterna huppelt.”“Dat is niet waar!”“Toch wel!”Even stokte het gesprek omdat Wim het zinloos vond om op dat soort onzin in te gaan.“Kijk jongen,” zei vader Jan na een tijdje, “ik begrijp jullie wel hoor. Hilke is een mooie meid. Haar vriend zit in Afrika, dus daar heeft ze momenteel niets aan. Jij zit sinds kort zonder lief, dus ook jij hebt je noden. Jullie hebben elkaar tijdens deze vakantie gevonden en in elkaars nood voorzien, zo zie ik ...

... dat.”“Dat zie je fout, pa,” sprak Wim nijdig. Ik hou van Hilke en zij van mij.”“Jongen, jij verwart liefde met lust.”“Dit gesprek heeft geen zin, pa.”“Oh jawel! Ik wil jou hiermee aan onze afspraak herinneren. Na vanavond is het afgelopen, is dat duidelijk?”“Ja.” Wim zuchtte diep. “Toch zal ik haar verschrikkelijk missen.”“Klets niet! Een goed uitziende kerel als jij zal niets tekort komen. Jij kunt meisjes krijgen, zoveel je maar wil.”“Meisjes? Pa, ik wil geen meisje, ik wil een vrouw, een vrouw als Hilke.”“De ware zal vroeg of laat jouw pad wel kruisen.”“Nee, Hilke is uniek.”“Onzin, Wim. Iedereen is uniek, tot zover heb je gelijk, maar meer ook niet. Op elk potje past een dekseltje, dus ook voor jou loopt ergens de ware vrouw wel rond.”“Er is geen tweede Hilke!”“Klets niet, Wim!” Vader zuchtte, dit gesprek liep niet echt lekker. “Hilke is je zus.”“Helaas…”“Kijk straks thuis goed om je heen, jongen… én… blijf voortaan met jouw poten van je zuster. Kan ik op je rekenen?”“Het zal wel moeten zeker? Ik mag er niet aan denken dat het straks onze allerlaatste keer zal zijn, pa.”“Toch is het zo, jongen. Laat het niet aan je hart komen en geniet ervan.”Met een schouderophalen, gaf Wim te kennen dat hij het onderwerp als afgesloten beschouwde en zwijgend richtten de mannen hun aandacht terug op het vissen.Waar het gesprek tussen vader en zoon uiterst moeizaam liep, ging dat tussen moeder en dochter juist prima.“Op jouw gezondheid, Hilke.” De dames zaten op een terrasje en Bets viel aan ...