Lies doet vakantiewerk - Sex Verhalen

Lies doet vakantiewerk

Met een glimlach draaide ik de hoek om en liep de trap op. De mannen die buiten zo aardig naar me stonden te lachen, maakten geen enkele kans. De medewerkster van het onthaal daarentegen… Jammer dat ze hetero was. Terwijl ik moeizaam de trap opliep, fantaseerde ik desalniettemin over haar. Ze had een b-cupje en mooie bruin krullende haren. Zouden haar borsten stevig zijn of zou haar vlees als volle room tussen mijn vingers rollen? In mijn gedachten nam ik haar tepels in mijn mond en sabelde er zacht op. Tegen de tijd dat ik boven was, besefte ik dat mijn broekje niet meer droog was. Ooh wat was ik geil! “Goedemorgen Lies,” klonk het vriendelijk toen ik eindelijk op de zesde verdieping aankwam. Loes kwam net de lift uit en even dacht ik dat het iemand anders was. Loes was nooit vriendelijk; tenminste, niet waar iemand het kon horen. Loes is de bazin van een verzekeringsbedrijf waar ik momenteel vakantiewerk doe. Haar vaste secretaris was op skivakantie vertrokken en ze had erop gestaan dat een extern iemand haar zou vervangen. Eerst had ik dat raar gevonden – iemand van het bedrijf zou haar toch vast beter kunnen helpen dan ik – maar nu wist ik waarom dat zo was. Loes was een schat van een mens, maar ze zorgde er nauwlettend voor dat de rest van het personeel daar niet achter kwam. ‘Dan werken ze beter,’ was haar verklaring om een bitch te spelen. Maar als de deur dicht was (en ze stond erop dat die te allen tijde dicht was) en we alleen waren, kwam haar ware, warme ...

... aard naar boven. Rond 11:00h kwam Loes naar mijn bureau en gaf me een warme chocomelk. “Dat past wel bij Kerst, vind je niet?” Juist, morgen was het kerstmis. Hoe had ik dat kunnen vergeten? Ze ging niet terug naar haar eigen bureau, maar bleef even bij me om te kletsen. “Lukt het allemaal een beetje?” Ik zei haar dat het best lukte. Het moeilijke werk moest ik voor Johan laten liggen als hij terug was. Ik moest enkel de makkelijke taakjes doen. We sloegen aan de praat en langzaam maar zeker werden we jovialer. Ze vertelde honderduit over haar kinderen en het einde van haar huwelijk. Ze had te hard gewerkt, zei ze. “Ik zou dat niet kunnen,” zei ik, “niemand hebben. Ik moet altijd iemand hebben om bij te zijn.” Ze lachte naar me. “Heb je een vriend dan?” Ik lachte vrolijk terug. “Nee, ik heb een vriendin.” Even keek ze me vreemd aan, maar toen brak die hartelijke lach van haar weer door. “Echt, heb jij een vriendin? Ben jij lesbisch dan?” Ze was verbaasd! Ik merkte dat ik me wilde verdedigen. “Mag dat niet dan,” vroeg ik terwijl ik met veel moeite vriendelijk bleef. “Jawel. Jawel,” haastte ze zich te zeggen. “Ik had het gewoon niet achter jou gezocht.” “Wat, dat ik lesbisch ben?” Ik merkte dat mijn lach verdwenen was. Ik klonk kattig en de spanning liep op. “Nou,” ze wist niet goed wat te zeggen, “ik bedoelde: je ziet er niet zo uit.” Weer wilde ik reageren, maar ik besefte dat ik deze discussie een andere wending moest geven. Ik dwong mezelf om weer te lachen. “Is dat een ...