Gaia - 6 (slot) - Sex Verhalen

Gaia - 6 (slot)

Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Gaia - 5Hoofdstuk 6 – Een nieuw levenTijdloos – Weerzien met het verleden, deel 2Terwijl Gaia en ik door een soort tijdgat reisden merkte ik dat onze naakte lichamen zich langzaam hulden in middeleeuwse kledij, dat draadje voor draadje om onze lichamen werden gewikkeld. Nadat ook onze blote voeten omhuld werden door zachte ree lederen schoenen, werd de duisternis helder en verschenen wij voor de poort van een kasteel.Gaia drukte de kleine poort open en samen liepen wij de binnenplaats op, waar we werden begroet door een breed lachende Chantal, die direct Gaia in haar armen sloot en zei: “Daar ben je eindelijk zusje-lief. Ik heb lang op jullie moeten wachten zeg. Hadden jullie nog een klusje of zo?”“Hij wel ja.” Zei Gaia lachend en wees naar mij. “Hij had nog een taak te verrichten en dat is nu gelukt.”Ook ik kreeg een innige knuffel van Chantal en ze zoende mij hartelijk. Daarna pakte ze het hangertje beet, dat ik van Renate had gekregen en woog het in haar hand. “Hmm…” zei ze ondeugend. “Het schaamhaar van een jonge maagd. Jij hebt lieve vriendinnetjes Rob.”Ik pakte het hangertje, gaf er een kus op en liet het onder mijn kleed op mijn borst zakken. “Je moest eens weten hoe lief.” Zei ik met zekere bravoure. “Hopelijk mag ik jou daar ook nog steeds toe rekenen.”“Altijd lieve Rob.” Zei ze liefjes en gaf me een kus op mijn mond. “Je treft het trouwens,” vervolgde ze grinnikend, “want jouw andere vriendinnetjes zijn ook hier. Ga je ...

... mee?”Ze nam mij bij de hand en trok me mee het kasteel in. Onderweg naar de woonvertrekken vertelde ze dat de Graaf weer eens op een missie was en dat er een verrassing op mij wachtte.Zonder te kloppen opende ze de grote deur naar de woonkamer van de Graaf, waar ik hartelijk door de Gravin werd verwelkomd. Naast haar op de bank zat een jong meisje van een jaar of drie met een pop te spelen en ze keek mij onderzoekend aan. Ik keek met een vragende blik naar de Gravin en zij knikte in stilte naar mij en ik wist dat dit mooie meisje mijn dochter was.“Ach Chantal.” Vroeg de Gravin. “Zou jij Charlotte even naar hiernaast willen nemen? Ik moet even met Rob praten.”“Natuurlijk vrouwe.” Zei Chantal hoffelijk en nam Charlotte aan de hand mee, waarbij het meisje telkens omkeek naar mij met haar grote ogen.“Welkom terug Rob.” Zei de Gravin en nodigde mij uit naast haar te gaan zitten, wat ik deed. Nog voor ik wat kon vragen zei de Gravin: “Chantal heeft mij alles verteld over jou en haar en haar zus.” Daarbij keek ze naar Gaia, die in een stoel tegenover ons was gaan zitten. “In het begon kon ik het niet geloven, maar alles wat Chantal mij voorspelde is uitgekomen, net als jouw terugkeer naar het kasteel. Ik weet dat je niet kunt blijven en dat jij een soort heilige missie hebt, maar ik ben blij dat ik je nog even zie en dat jij jouw dochter hebt gezien. Mijn man weet niet dat zij niet zijn kind is en vertroetelt haar als zijn eigen kostbare prinsesje, dus je hoeft je geen zorgen om ons ...