Ontmoeting op het terras, deel 1
Datum: 20-2-2019,
Categorieën:
Bi
Auteur: Calimero4773, Bron: Gertibaldi
... echter niet kennen, en wel om verschillende redenen. Ten eerste schrok hij niet zo gauw en ten tweede zag hij nu ineens een “leuk en gezellig weekend” met deze twee nog wel zitten ook. Hij haalde even diep adem en zei toen: "Wel wel, jullie zijn wel openhartig, zeg. Zullen we het eens over je voorstel hebben, Laurea? Willen jullie wat van me drinken?" "Graag, doe maar een biertje." accepteerde het knappe meisje meteen en Peter mocht haar manier van optreden wel. Hij bestelde drie biertjes bij de serveerster, toen die even later langs kwam en zei: "Maak je er een gewoonte van om een vreemde van de straat te plukken als je iemand voor een trio zoekt?" "Nou nee." bekende ze tot zijn lichte verwondering. Ze legde over de tafel heen haar hand even op de zijne en ging verder: "Marc en ik zijn de stad in gegaan in de hoop een goede kennis van ons tegen te komen, met wie we al eens een leuk weekend hebben gehad. Maar we hebben een half uur lang op alle bekende plaatsen gezocht en konden hem niet vinden. Omdat we van al dat lopen een beetje moe waren geworden, besloten we om hier op dit terras maar even uit te rusten." "En toen zagen we jou zitten." vulde Marc aan. "In meer dan één betekenis van het woord." "Ja, dat laatste mag je wel zeggen, ja." lachte Laura opgewekt. "Toen we je letterlijk zagen zitten stonden we je even te bekijken en waren het erover eens, dat je er verdraaid goed uitziet, Peter." Ze kneep hem zacht maar betekenisvol in zijn hand en trok toen de hare terug om ...
... een slok bier te nemen. Van Peter had ze dat ook wel met haar andere hand mogen doen, hoewel hij ook een beetje nieuwsgierig naar het chocoladebruine lichaam van Marc begon te worden. Dat zou hij ook wel eens zonder verpakking willen zien, maar hij was er nog lang niet zeker van of Marc dat ook wel zou willen. Dat kon volgens hem haast niet anders, tenzij ze onder trio toch iets anders verstonden dan hij deed, en dan was hij benieuwd wát dan wel. Tot zijn aangename verrassing legde Laure haar hand weer op de zijne en zei kalm: "Toen we jou dus letterlijk zagen zitten, hadden we eigenlijk op hetzelfde moment al besloten dat we je figuurlijk ook wel zien zitten, en dus om je te vragen of je zin hebt om met ons mee te gaan." Hij keen hen een ogenblik aan, haar knappe gezicht en haar borsten die dapper probeerde zich uit haar t-shirt te bevrijden, en Marcs ook bepaald niet onknappe gezicht en zijn heerlijke donkerbruine lichaam. Hij wist nog niet met wie van de twee hij zou beginnen als hij de keus had. "Hebben we je nu geshockeerd, Peter?" vroeg Laura zacht, terwijl ze over zijn hand en zijn onderarm wreef en nu inderdaad met haar andere hand uit haar glas dronk. In een flits viel het Peter op dat Marc goedkeurend zat toe te kijken. "Nou," begon hij ietwat aarzelend, "ik ben ook wel eens met iemand mee geweest, die ik ergens in de stad had ontmoet, maar dat ging niet zo snel als nu." "Ha, als wij iemand zien zitten, dan houden we ook van doorpakken." lachte Marc opgewekt en door ...