-
Mannenpraat
Datum: 18-2-2019, Categorieën: Overspel Auteur: Vrouw, Bron: Gertibaldi
Hier een verhaal van een werkende, getrouwde moeder van achterin de 40. Ik wil een ervaring met jullie delen die ik een aantal maanden geleden meemaakte. Ik werk 3 dagen in de week in een bedrijf waar voornamelijk mannen aanwezig zijn. Zoals gewoonlijk bij een mannen gemeenschap, wordt een groot deel van de contacten die men met vrouwen heeft, beheerst door de behoefte om de vrouwen de indruk te geven dat de man in kwestie de meest mannelijke is die een vrouw zich zou kunnen wensen. Ik ben er inmiddels ongevoelig voor geworden en laat de pornografische opmerkingen makkelijk langs mij heen gaan of van mij afglijden als ze tot mij gericht zijn. De meeste mannen in het bedrijf vind ik mannetjesputters maar er is een getrouwde collega die zich nooit schuldig maakt aan de sexistische en die ik ook nog eens erg aardig vind. Laat ik hem Jan noemen. Het was een mooie warme lentedag toen we besloten om met een groep in het centrum van de stad te lunchen. Zoals te verwachten was waren de sexistische opmerkingen te tellen zodra er weer eens een (te) luchtig geklede studente voorbij liep. Zelfs de vrouwelijke bediening moest het ongeldig vanwege haar ruime boezem en strak t-shirtje. Jan en ik wisselden ondertussen blikken van walging en verveling met elkaar. Eenmaal terug op kantoor zochten we elkaar op om af te geven op onze collegas. We grapten over hun dat ze waarschijnlijk met hun gedrag hun tekort in hun broeken compenseerden. 'Ze denken allemaal: hoe groter hoe beter.' zei Jan ...
... 'terwijl het echt geen pretje is als een paard geschapen te zijn.' Hij had het eruit gefloept en liep rood aan toen hij besefte wat hij had gezegd. Ik keek hem verbaasd aan en zei: 'Begin jij nou ook al!' Hij verontschuldigde zich mompelend en leek opeens een onzeker jochie dat zei dat hij weer aan het werk moest. En weg was hij. Ik was verward want ik begreep er niets van. Had ik hem gekwetst terwijl hij toch ook indruk op mij wilde maken? Ik zat er wel mee en aan het eind van de middag liep ik naar zijn bureau om het uit te praten. Ik zei hem dat ik niet van hem verwacht had dat hij ook indruk probeerde te maken met opmerkingen over zijn mannelijkheid. Jan zei dat het niet een kwestie was van indruk proberen te maken maar dat hij uit eigen ervaring wist dat het geen pretje is om groot geschapen te zijn. Ik keek hem lang aan want ik wist niet goed hoe ik dit moest inschatten. 'Wij zijn allebei getrouwd Jan.' zei ik omdat ik vermoedde dat hij het zei om mij te verleiden. Hij antwoordde dat geen enkele intentie heeft om mij te verleiden maar ook omdat wij regelmatig goede gesprekken hadden hij gewoon oprecht was. Zijn vrouw met wie hij gelukkig getrouwd is heeft vanwege hem pijn bij het vrijen en dat drukt de relatie regelmatig. Dus kon hij oprecht zeggen dat het niet altijd een pretje is om een grote te hebben. Ik wist mijzelf bijna geen houding te geven en lachte een beetje schamper maar herstelde me snel door een hand op zijn schouder te leggen en te zeggen dat het me spijt. ...