verslaafd aan mijn minnaar (deel II) - Sex Verhalen

verslaafd aan mijn minnaar (deel II)

... had. Hij had het in zijn hoofd gehaald om haar dat lingeriesetje op te sturen naar haar werk. Ze had hem meteen duidelijk gemaakt dat ze hiervan niet gediend was en zachtjesaan had ze het contact verbroken. Niet te bruusk, want je weet maar nooit waar zo’n freak tot in staat is. Johan had haar gevraagd dit setje te dragen. En daarboven moest ze dan maar het helblauwe zomerjurkje dragen wat ze van Patrick toch niet mocht aandoen. Hij vond het té vulgair, in één woord hoerig. Het was een stretchmodel tot net boven de knie. Al haar rondingen kwamen er bijzonder goed in uit. Een diepe décolté, spaghettibandjes en open rug, maakten het geheel uiterst sexy. Vanzelfsprekend kan je hieronder geen bh aantrekken. Die steekt ze dan maar in haar handtas, ze wil het vergiftigde geschenk uit principe toch nooit aandoen. Zo onopvallend mogelijk stapt Sabine in haar auto. Hopelijk heeft de nieuwsgierige buurvrouw haar niet gezien want het is niet meteen een outfit waarin ze Sabine op een doordeweekse dag in ziet rond paraderen. Deze keer moet ze zelf ook een eindje verder rijden. Ze heeft met Johan afgesproken bij een rendez-vous-hotel in Lummen. Ze hebben samen deze locatie gekozen omdat er hier thema-kamers zijn. Een spiegelkamer is perfect voor deze gelegenheid. Tijdens de rit geraakt ze een beetje in paniek. Die keren dat ze nog seks had gehad met Patrick, sinds ze Johan voor het eerst zag, moest ze elke keer aan hem denken terwijl ze bezig waren. Patrick was zeker niet minder bedeeld ...

... in pikmaattermen, maar ten opzichte van Johan, had ie maar een pikkie. En zeker qua uithouding moest Patrick serieus onderdoen voor Johan. Meestal waren ze binnen 20 minuutjes wel klaar en Sabine mocht al blij zijn als ze er uberhaupt had van genoten, laat staan, klaar was gekomen. Hoewel ze tot voor kort redelijk tevreden was geweest over hun sexleven, was ze dit nu ineens niet meer. Ze had aan den lijve mogen ondervinden dat het beter kon, veel beter. Dit had voor haar de doorslag gegeven. Ze moest en zou Johan nog een keer zien, één keertje nog, om de herinnering terug levend te maken en nog een keer met elke vezel in haar lichaam te kunnen genieten. Natuurlijk had ze dit ook aan Johan verteld tijdens de vele uren dat ze zaten te praten op internet. Maar ook al zou ze het niet in zoveel woorden gezegd hebben, Johan had het toch wel aangevoeld. Soms leek het wel of hij een radartje had. Hij kon haar zó goed peilen. Het was net alsof hij wist waaraan ze dacht, zonder dat ze nog maar een woord gesproken had. Dat had hij uiteraard in zijn eigen voordeel gebruikt. Als ze hem echt zo graag nog een keer wilde zien, zou hij het leuk vinden dat ze dat zou bewijzen door een aantal grenzen op te zoeken. Johan was een man van extremen, dat had Sabine ondertussen begrepen. En ook al fantaseerde ze soms wel eens over bepaalde dingen, toch was er nog een hemelsbreed verschil tussen fantasie en werkelijk de daad bij het woord voegen. Johan had haar zover gekregen dat ze instemde met een ...