Juf word meerdere malen bruut verkracht deel 1 - Sex Verhalen

Juf word meerdere malen bruut verkracht deel 1

DEEL 1 - Het is nu al weer vijf jaar geleden dat ik mijn man Pieter leerde kennen. Ik was indertijd 17 en hij 20. Beiden zijn we opgegroeid in Barneveld tussen de kippen en symbolisch voor Barneveld wisten we nauwelijks waar het ei vandaan kwam. Er waren mannen en vrouwen en die hoorden voor zieltjes voor de kerk te zorgen was de enige informatie die je als kind kreeg. Hoe je daar voor moest zorgen bleef in nevelen gehuld. We hadden dan ook al ruim een jaar verkering voor het zover was dat ik ontmaagd werd door Pieter. Zelf ben ik een lange slanke meid van 1.78 met een aardige C-cup voorgevel en blond haar tot over mijn schouders. Pieter is geen macho type en ik weet nu dat zijn 15 centimeter niet echt de hoofdprijs in de loterij is. Hij is echter wel heel lief en we houden veel van elkaar. Volledig volgens het boekje verloofden wij ons en twee jaar geleden zijn we dan getrouwd. Aangezien het werk niet voor het opscheppen ligt voor jonge mensen in Barneveld en ik een opleiding voor onderwijzeres had afgerond, verhuisden wij naar ons eerste huis in Lelystad.In Lelystad had ik een baan bij een lagere school gekregen en Pieter had intussen ook werk gevonden. Alles ging ons dus voor de wind en we waren heerlijk bezig met huisje boompje beestje spelen. Ook hadden we al besloten dat als Pieter volgend jaar een vaste aanstelling zou krijgen, dat we dan aan kinderen zouden beginnen. In de ogen van vele lezers zal dat als verschrikkelijk burgerlijk klinken, maar wij waren er happy ...

... mee. De tijd vorderde en bij onze ontdekkingstocht op seksgebied waren we op plaatjes gestuit van geschoren en bijgewerkte kutjes en zo was het er op een avond van gekomen dat mijn blonde krulletjes plaats maakten voor een keurig streepje boven mijn poes. Dit vonden we al heel kinky van onszelf en ik was er best trots op. Niet dat iemand anders dan Pieter en hooguit een arts het ooit zouden zien, maar toch.Op school was iedereen erg tevreden over mijn betrokkenheid bij de leerlingen en al het tweede jaar kreeg ik groep 6 onder me. Op die leeftijd zijn kinderen al behoorlijk bijdehand en ik had er dan ook heel wat mee te stellen. Meestal lukte het wel om tijdens de les de kinderen wat besef van regels bij te brengen, maar soms was het ook nodig om een bezoek bij de ouders af te leggen om daar te bespreken hoe we in samenwerking de prestaties van hun kind konden verbeteren. Die bezoekjes legden we dan meestal af met een collega en dit was altijd goed verlopen. Tot ik nu een maand geleden een briefje mee gaf aan Dennis. Dennis is een jongetje uit een gezin dat gevlucht was uit Nigeria. Hij was pas vrij kort in Nederland en had behoorlijke leerachterstand. De ouders waren beiden werkeloos en dus hadden mijn collega en ik gepland om gelijk vanuit school langs te gaan. Net voor we zouden vertrekken kreeg mijn collega echter een telefoontje dat haar zoontje ziek was geworden op de crèche en dat zij hem op moest komen halen voor hij andere kinderen aan zou steken. Ik verzekerde haar er ...