Meike's laatste telefoontje (2)
Datum: 30-1-2019,
Categorieën:
Dieren
Auteur: ManFrombeek, Bron: Gertibaldi
... zintuigen versteld staan en wijzigde haar behoeften zo fundamenteel, dat ze er bang van werd. De ontegenzeglijke wetenschap dat deze vorm van onmenselijke paring misschien haar voorkeur zou worden om gemeenschap te hebben, stootte haar af. Tijdens het gehele voorval had Meike genoten van de gedachtloze behoeftes die de hond met zijn stoten in haar meisjeskutje, haar menselijke vagina, vervulde. Toen zijn knoop zich vormde had zij haar lichaam nog harder naar achteren gedrukt om die nieuwe sensatie van Max zijn verbazingwekkende orgaan in zich op te nemen. Ze had toegestaan dat het stoten diep genoeg werd, om er zeker van te zijn dat de nieuwe vorm van zijn erectie perfect in haar zou passen. Toen, net toen ze dacht dat ze nog steeds naar meer hunkerde, gleed Max uit haar en zijn neus was meteen weer tussen haar dijen. Likkend, slurpend, schrokkend en snuffelend aan de kliederboel van zaad en meisjessappen die haar poesje bedekte. Max reinigde haar grondig en ze genoot ervan, ze kreunde, ze reikte wanhopig naar zijn zoekende kop... ze liet hem zijn gang gaan, totdat ze merkte dat ze drooggelikt was. Gladheid maakte plaats voor ruwe wrijving tussen haar huid en Max zijn ruwe tong. Max snoof en bleef proberen om haar te likken. Haar dijen waren opgedroogd, haar bilspleet was opgedroogd en ook haar schaamhaar was weer opgedroogd... Max likte nog een keer over haar gezwollen spleetje en het voelde ruw en pijnlijk aan, dus deed ze hem ophouden. Hij deed zelfs nog een poging om ...
... haar nogmaals te bestijgen, maar ze duwde hem weg. Waarop hij naast haar ging zitten en zijn pik begon schoon te likken... Meike had het nu even gehad, ze raapte de headset op en zette hem opnieuw op haar hoofd. 'Wie ben jij?' zei ze eisend. 'Anne is mijn echte naam. En ik had gewoon het geluk om jou te treffen, dat is alles. Ik spreek bijna iedere avond met mensen van de geheime-fantasieen-lijn. Maar zelden tref ik gelijkgezinde geesten zoals jij aan, Meike.' 'Ik ben niet zoals jij, Anne.' 'Een uur geleden was dat zo. Nee, je was niet zoals ik, maar nu ben je dat wel.' Meike voelde hoe de laatste brug achter haar in brand vloog... 'Het zal nooit meer gebeuren.' 'Misschien,' peinsde Anne, 'maar ik betwijfel het. Een keer is nooit genoeg voor vrouwen als ons.' 'Vrouwen als jij, bedoel je.' 'Ik proef de ontkenning in jouw woorden, Meike. Maar ik hoor er een leegte door heen. Een onvervuld verlangen, galmend van nieuwsgierigheid en nieuw ontdekt genot. Echo's van een behoefte. De begerige behoefte aan volume en omvang en sensuele vraatzucht...' Meike kromp ineen. Onuitgenodigd zag ze zichzelf aanbieden aan haar dierlijke partner, het gaf haar tegelijkertijd een vurig verlangen naar en een verafschuwen van... hoe verrukkelijk was het om die krachtige zuiger in haar te voelen en... ze verbande haar verdere gedachten... 'Ik kan je alleen maar adviseren om het rustig aan te doen, Meike. Ik ben nog niet eens veertig en kijk wat ik doe, waar ik ben, dag na dag. Ik heb je mijn geheim ...