-
Mijn Eerste Lezeres
Datum: 10-1-2018, Categorieën: Werk Auteur: Yourcaptain, Bron: Opwindend
... die tijdens de werkuren porno schreef en de vuilste gedachten had over zijn vrouwelijke collega’s.‘Het is maar een fantasie, Carolien…! Dat mag toch, niet...? Ik bedoelde het… niet… letterlijk…!’In de kopieerkamer stond een lange bank die daar ooit was neergezet zonder specifieke bedoeling. Carolien ging zitten en wees zwijgend een plek aan waar ik moest gaan staan. Ze keek me nog steeds vernietigend aan. Ze keek naar de print in haar handen en begon te lezen.‘Carolien…! Alsjeblieft…!’‘Hou je mond en luister naar je eigen smerige fantasie!’, sneerde ze me toe.Ze begon te lezen: “Carolien stond met haar rug naar me toe kopies te maken. Ik zag haar geile heupen in haar rokje lichtjes heen en weer gaan. Ik kon me niet meer bedwingen en trok mijn harde lul uit mijn broek. Nog een stap en ze was helemaal voor mij… Met beide handen greep ik haar rokje vast en rukte het samen met haar slipje naar beneden tot op haar enkels. Ze schreeuwde het uit van schrik maar voordat ze zich kon omkeren had ik mijn harde lul al in haar warme natte geile kut geduwd.”Ze keek me aan met ogen vol woede: ‘En hoe zou ik dit niet letterlijk moeten lezen, Captain? Leg mij dat eens uit! Trouwens… denk jij dat ik hier sta te kopiëren met een, en ik citeer jou, “warme natte geile kut” terwijl ik wacht om van achteren besprongen te worden? Door jou nog wel!’Ik moest toegeven dat Carolien hier wel een punt had. Misschien was het verhaal toch een beetje te veel vanuit mijn perspectief geschreven...‘Carolien, ...
... ik… dit is fantasie… nooit voor iemand anders dan mezelf geschreven… begrijp dat toch…’, jammerde ik.‘Kleed je uit!’Ik keek haar verbaasd aan. Dat had ik niet zien aankomen.‘Wat?’Ik zag iets flikkeren in haar ogen. Zij was even verrast door het bevel dat ze net gegeven had als ikzelf. Alsof zij het niet zelf had gedaan, maar iemand anders. Het verwarde haar. Ik zag dat ze gevangen zat tussen opwinding en schaamte die zich nu vermengden met haar woede. Want woedend was ze nog steeds. Maar ze kon niet meer terug.‘Kleed je uit, zei ik! Nu!’‘In godsnaam, Carolien…’‘Helemaal!’, blafte ze me toe.‘Alles wat je wil, maar…’‘Moet ik nu al een sms sturen naar Suus?’Carolien greep haar telefoon. Er viel op dit ogenblik niet met haar te onderhandelen.‘Alsjeblieft, neen….’‘Alles uit… in je blote flikker…smeerlap...!’Ik had geen keuze. Mijn hart klopte in mijn keel. Ik kon nauwelijks ademhalen. Ik kon weglopen, maar dan zou ze zeker bellen. Daar bestond geen twijfel over. De woede schoot nog steeds uit haar ogen. Ze stond op barsten. Ze keek me weer aan met een meedogenloos harde blik. Ik begon me langzaam uit te kleden. Ik zakte door de grond van schaamte. Ik stond nu naakt voor haar. Ik ging dood van schaamte. Ik bad dat de vloer zich zou openen onder mijn voeten en dat ik voor eeuwig zou verdwijnen in een zwart gat. Alles beter dan dit. Dit was me nog nooit overkomen. Op deze manier naakt voor een vrouw staan. En dan net voor haar! Of all women! Carolien. Mijn geliefde bosnimf. Minder dan ...