Het verval van de wellust - Sex Verhalen

Het verval van de wellust

... haar mond en tevreden liet ze haar hoofd tegen de steun rusten. Tot haar grote verbazing stopte Mea voor de voordeur van Yacintha. “Hoe weet je waar ik woon?”vroeg ze. Mea moest lachen en antwoordde:” Dat heb ik gewoon aan je vrienden gevraagd”. Ze hielp Yacintha uit de auto en liep met haar mee naar de voordeur. “Kom je mee naar binnen?” vroeg Yacintha. Ze wist niet goed wat ze verwachtte, maar ze wilde dat deze vrouw bij haar bleef vannacht. Mea boog zich voorover en net toen Yacintha dacht dat ze gekust zou worden, fluisterde Mea:”Ik breng je alleen maar veilig thuis schaapje, slaap lekker” en vluchtig raakten haar lippen de kaak van Yacintha. Toen draaide ze zich om en liep richting haar auto. Yacintha voelde een wanhopig verlangen om achter haar aan te rennen, maar ook werd ze boos. “Natuurlijk! Wie denk je dat je bent! Je bent verdomme mijn moeder niet trut, je ruïneert gewoon mijn hele seksleven!”schreeuwde ze achter Mea aan. Lachend draaide Mea zich om en wierp een kushandje in haar richting en stapte in haar auto. Nog zeker 10 minuten stond Yacintha de auto na te kijken, die allang was verdwenen. Enigszins ontnuchterd stapte ze haar huis binnen. Wat was er net gebeurd? Nog nooit had iemand geweigerd mee te gaan of haar toenadering afgewimpeld en juist nu wilde ze niets liever dan in de armen van deze vrouw liggen. De weken sloten zich aan een en Yacintha wimpelde steeds vaker de uitnodigingen voor feestjes af. Ze had zichzelf voorgenomen dat ze niet nog een keer door ...

... Mea thuisgebracht wilde worden. Wie dacht die vrouw eigenlijk wel dat ze was, haar moeder of zo! Nou dan was ze toch wat jaren te laat, want haar eigen moeder keek amper om naar haar enige dochter. Die had het te druk met haar 3e man of was het ondertussen de 4e, Yacintha kon het niet meer bijhouden, maar zelfs haar moeder maakte zich dus niet zo druk. Na weer een feestje bij vrienden te hebben afgewimpeld kreeg ze ineens een sms-bericht van een onbekend nummer.”Wil het verloren schaapje niet meer gered worden?” Er was er maar één die dit kon hebben gestuurd en snel stuurde ze een berichtje terug:”je weet waar ik woon, kom me maar redden”. Vol spanning zat ze te wachten op een antwoord en toen het kwam keek ze teleurgesteld naar haar telefoon. “Ga jij maar lekker schaapjes tellen”. Het liet Yacintha niet los. Ze kenden deze vrouw amper en ze wist bijna niets over haar, maar ze voelde een enorme aantrekkingskracht die ze nog nooit eerder had ervaren. Waarom deed Mea zoveel moeite om haar te bereiken en waarom wees ze haar steeds af? Zag ze haar alleen maar als een verloren schaapje of school er meer achter? Met een smoesje belde ze een vriendin op en langzaam maar zeker begon ze haar uitte horen over Mea. De vriendin was niet zo bekend met Mea en wist alleen maar dat ze Mea Nieuwenhuis heette, de vriendin van een vriendin was en dat ze steeds vaker op feestjes was verschenen. “Ze vraagt altijd naar jou en ze heeft ook alleen maar aandacht voor jou” zei de vriendin en Yacintha ...